احصاء مولفه های تعیین تراکم بهینه ساختمانی با رویکرد انتقال حق توسعه(TDR)

یکی از ابزارهایی که با آن می توان تراکم ساختمانی و کاربری های شهر را کنترل نمود استفاده از رویکرد انتقال حق توسعه می باشد. چنانچه برنامه های انتقال حق توسعه به درستی طراحی و کنترل شوند، می تواند یک وسیله ی مطمئن جهت تحقق اهداف حفاظت و همچنین هدایت توسعه شهر و محلات آن بر مبنای ظرفیت پذیری هر یک از سطوح تقسیم شهر در آینده باشد و مهم تر از آن عدالت اجتماعی در نحوه استفاده از زمین را برای ساکنان ارمغان بیاورد. یکی از اهداف این پژوهش شناسایی شاخص های موثر بر تراکم ساختمانی از ابعاد مختلف و همچنین شاخص های به کارگیری رویکرد انتقال حق توسعه بوده است. جهت دستیابی به این شاخص ها از شیوه مطالعات کتابخانهای و اسنادی استفاده گردیده است که نتیجتا مولفه های اقتصاد زمین، اقتصاد مسکن، توان اقتصادی خانوار ها، ساختار جمعیت، هنجار های اجتماعی، عوامل اقلیمی، توپوگرافی، مشخصات زمین شناسی، کارایی زیرساخت ها، دسترسی به خدمات، عملکرد حمل و نقل عمومی، مشخصات زمین رعایت حقوق همسایگی و معیار های زیباشناختی تبیین شده است.به عنوان مولفه های موثر بر تراکم ساختمانی بهینه احصا گردیده اند.

کلیدواژه ها:

تراکم بهینه ساختمانی ، انتقال حق توسعه ، عملکرد ظرفیت بازار