نقش دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) و دیوان بین المللی کیفری (ICC) و دیوان داوری بین المللی در حل و فصل اختلافات سایبری

فضای سایبری را مجموعه ای از ارتباطات درونی انسان ها از طریق کامپیوتر و مسائل مخابراتی بدون در نظرگرفتن جغرافیایی فیزیکی تشکیل می دهد. فضای الکترونیکی و اینترنت با فضای فیزیکی و جغرافیایی ملموس، متفاوت است. تفاوت مسائلی از قبیل محل انعقاد عقد و محل اجرای آن و تشخیص قواعد حاکم بر روابط طرفین عقد در حقوق خصوصی و مسائلی از قبیل ادله اثبات دعاوی در خصوص جرائم اینترنتی، صلاحیت دادگاه های مختلف در رابطه با آن جرائم در حقوق کیفری را برانگیخته است. اختلافاتی که در حوزه تجارت الکترونیک رخ می دهند حتی موضوعات مقدماتی مانند احراز صلاحیت دادگاه و تعیین قانون حاکم بسیار پیچیده و غیرقابل پیش بینی است. پژوهش حاضر به بررسی نقش دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) و دیوان بین المللی کیفری( ICC) و دیوان داوری بین المللی در حل وفصل اختلافات سایبری می پردازد. روش تحقیق پژوهش حاضر، ترکیبی است از روشهای توصیفی، اسنادی و تحلیلی است. یافته های تحقیق نشان می دهد که رسیدگی دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) در حل و فصل اختلافات سایبری مختص جرایم سایبری مرتبط با دولت از جمله جاسوسی اینترنتی می باشد. دیوان بین المللی کیفری (ICC) نیز تحت شرایط خاصی به بررسی جرایم می پردازد و شامل کلیه ی کشورهای جهان نمی گردد. در حل و فصل اختلافات سایبری رسیدگی قضایی روش مناسبی برای حل وفصل اختلافات اینترنتی نمی-باشد. بنابراین مناسبتر این است که از داوری در جهت حل اختلافات سایبری بهره گرفته شود. دیوان داوری بین المللی در حل وفصل اختلافات سایبری می تواند نفش موثر و مهمی ایفا نماید. در اختلافات ناشی از قراردادهای الکترونیکی، استفاده از داوری الکترونیکی در اکثر معاملات تجاری (اعم از داخلی و بین المللی) چه معاملات اینترنتی و چه معاملات غیر اینترنتی به عنوان یک روش مناسب و مهم حل وفصل اختلافات است. در سطح بین المللی نیز کنوانسیون سازمان ملل متحد راجع به استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسیده است.

کلیدواژه ها:

فضای مجازی ، اختلافات سایبری ، دیوان بین المللی دادگستری ، دیوان بین المللی کیفری ، دیوان داوری بین المللی