تبیین اقتصادی رفتارهای باروری خانواده ها براساس نرخ مشارکت زنان در بازار کار

یکی از مهمترین مولفه های جمعیت شناسی که در حوزه مسائل اجتماعی، توجه زیادی را به خویش معطوف داشته است فرزندآوری است. یکی از عوامل موثر در گرایش به فرزندآوری عامل اقتصادی است که از طریق تئوری های مختلفی قابل تفسیر است. در واقع همان طور که خانواده ها در مورد گزینش یک کالا تصمیم می گیرند، در مورد داشتن فرزند نیز تصمیم گیری می کنند. در واقع حرکت اصلی باروری را رفتارهای اقصادی دیکته می کند. از این رو پژوهش حاضر در نظر دارد، با استفاده از تئورهای اقتصادی به بررسی جامعه شناختی ارتباط بین مشارکت زنان در بازار کار و بحث دستمزد آنها با گرایش به فرزندآوری پرداخته و سهم و تاثیر هر کدام از متغیرهای یاد شده را از طریق تحلیل آمارهای برگرفته شده از مرکز آمار ایران بر میزان گرایش به فرزند آوری مشخص نماید. در مجموع، نکته قابل توجه این است که؛ مشارکت زنان و افزایش دستمزد آنها را قانع می کند تا سرمایه گذاری بیشتری بر تحصیلات کودکان خود انجام دهند، که این همیشه زاد و ولد را کاهش می دهد. و دیگری، اگر سایر، هزینه ها مانند، آموزش و هزینه های نگهداری از فرزندان را ثابت نگه داریم، مشارکت و افزایش دستمزد، زاد و ولد را حاصل و القاء می کند.

کلیدواژه ها:

رفتار اقتصادی ، باروری ، مشارکت در بازار کار ، دستمزد ، زنان