بررسی مولفه های طراحی بیمارستان اعصاب و روان با رویکرد تاثیر محیط بر درمان، مورد مطالعه: شهر تنکابن

سلامت جسمی و روحی افراد جامعه امروزه از مهمترین دغدغه های جوامع بشری بویژه حکمرانان ومسئولان بهداشت کشور ها می باشد و طراحی محیطی فضاهای ساخته شده م یتواند اثرات عصبیروانی بر انسان داشته باشد.از این رو ایجاد مراکز درمانی با دید و منظر فضای کافی و مناسب برای خدمات رسانی به بیماران وکاهش زمان درمان مسئولین امر را به سمت ساخت بیمارستان های تخصصی بارویکرد تاثیر محیط بر درمان وا داشته است از این رو بررسی دیدگاه ها و برداشت های بیماران ودرمانگران در مورد تاثیر عناصر طراحی منظر بیمارستان در بهبود سلامت عصب روان شناختی آنها درطول دوره درمان انجام شد .شصت بیمار و ۶۰ کارمند بیمارستان (درمانگر) تصاویر محیط را ارزیابی کردند و به یک پرسشنامه پاسخ دادند .هر دو گروه پاسخگو به تاثیرات مثبت عناصر محیطی بر همه شاخص های عصبی روان شناختی بیمار از جمله افزایش شاخص عاطفی، افزایش شاخص شناختی و کاهش شاخص غیرعلائم اعتقاد داشتند .با توجه به اینکه استان مازندران دارای پتانسیل و ظرفیت خوب اقلیمی و مکانی و نیازی جدی به احداث بیمارستان تخصصی اعصاب و روان دارد ما را به سمتی سوق داده است که دراین پژوهش با بررسی میدانی و مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه های موردی اسنادعلوم پزشکی به طراحی و ساخت بیمارستان تخصصی اعصاب وروان با رویکرد تاثیر محیط بر درمان بپردازیم و می توان نتیجه گرفت که از طریق ارتقای کیفیت معماری محیط، می توان سلامت عمومی،خصوصا سلامت روانی مخاطبین آن را ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

بیمارستان اعصاب و روان ، افسردگی ، طول درمان ، طراحی معماری ، روانشناسی محیط تنکابن