تاثیر عدالت تعاملی بر دلبستگی شغلی با نقش واسطه ای ویژگی های شغلی کارکنان (موردمطالعه: کارکنان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی)

استدلال می شود که عدالت تعاملی مهم تر از عدالت توزیعی و رویه ای در تجارب روزمره یک سازمان است؛ ازآنجایی که عدالت تعاملی به تعامل و اطلاعات روزانه بین همسالان و زیردستان می پردازد، استدلال می شود که در یک محیط سازمانی توجه به عدالت تعاملی باید برجسته تر شود؛ بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر عدالت تعاملی بر دلبستگی شغلی با نقش واسطه ای ویژگی های شغلی کارکنان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بوده است. روش پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش جمع آوری داده ها، توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش ۵۰۰ نفر از کارکنان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستیبوده است که پرسشنامه برای ۳۰۰ نفر از کارکنان ارسال شده است و درنهایت ۲۱۷ پرسشنامه به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب شده است. پایایی و روایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون های ضریب بار عاملی، پایایی ترکیبی، آلفاکرونباخ، پایایی اشتراکی، ضریب پیرسون، روایی همگرا و روایی واگرا اندازه گیری شدند. داده های حاصل با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی و اس پی اس اس ۲۴ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته های حاصل از آزمون سوبل نشان داد که نقش میانجی ویژگی های شغلی در رابطه بین عدالت تعاملی بر دلبستگی شغلی کارکنان تایید شده است. همچنین یافته های حاصل از فرضیه های فرعی نشان داد که ویژگی های شغلی بر دلبستگی شغلی و عدالت تعاملی بر دلبستگی شغلی تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

عدالت تعاملی ، دلبستگی شغلی ، ویژگی های شغلی ، وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی