تبیین رابطه هوش اخلاقی، هوش معنوی و تاب آوری روان شناختی در دانش آموزان: بررسی نقش واسطه ای هوش معنوی

هوش معنوی در بردارنده نوعی سازگاری و حل مساله است که بالاترین سطوح رشد را در حیطه های مختلف شناختی، اخلاقی شامل می شود و فرد را در جهت هماهنگی با پدیده های اطرافش یاری می نماید. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی هوش اخلاقی و هوش معنوی با تاب آوری روانشناختی در دانش آموزان بود. در این مطالعه ۸۰ نفر از دانش آموزان دختر سال تحصیلی ۱۳۸۹ – ۱۳۹۹ شهرستان بهشهر با روش نمونه گیری خوشه ای تصادقی چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۰۵)، پرسشنامه هوش معنوی شاه حسینی و معنوی پور (۱۳۸۹) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد هوش معنوی و هوش اخلاقی می توانند ۲۵ درصد از واریانس تاب آوری دانش آموزان را به طور معنی داری پیش بینی کنند (۰۱/۰>P). بر اساس نتایج پژوهش و نقش هوش معنوی و اخلاقی در افزایش تاب آوری، در برنامه های مبتنی بر افزایش تاب آوری لازم است به این عوامل توجه شود.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، هوش معنوی ، تاب آوری روانشناختی