تبیین خودشناسی بر اساس مولفه های باورهای معرفت شناختی و صفات شخصیت

مقدمه:این پژوهش باهدف تبیین خودشناسی براساس مولفه­ های باورهای معرفت­ شناختی و صفات شخصیت انجام گرفت. روش: طرح تحقیق در این پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه­ های (سراسری، آزاد، علمی-کابردی و غیرانتفاعی) شهرتهران درسال تحصیلی۹۷- ۱۳۹۶بود. بدین منظور، تعداد ۴۰۰ نفرازدانشجویان، به  شیوه نمونه­ گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودشناسی (قربانی، واتسن و هارگیس، ۲۰۰۳)، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت فرم کوتاه (مک کری و کاستا، ۱۹۸۵) و پرسشنامه باورهای معرفت­ شناسی (شومر، ۱۹۹۳) بود. داده­ ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: بررسی نتایج پژوهش نشان داد که بین خودشناسی با صفات شخصیت (توافق­ پذیری و وظیفه­ شناسی) و باورهای معرفت­ شناختی (توانایی ذاتی و توانایی وقوف بر همه چیز) همبستگی معنادار مستقیم وجود دارد (۰۵/۰p <). همچنین متغیرهای صفات شخصیت (توافق ­پذیری و وظیفه­ شناسی) و باورهای معرفت­شناختی (توانایی وقوف بر همه چیز) با ضریب بتاهای ۲۶۰/۰، ۱۵۶/۰ و ۱۵۰/۰ توانستند خودشناسی را تبیین و پیش­بینی نمایند. نتیجه ­گیری:از آنجایی که باورهای معرفت شناختی (توانایی وقوف بر همه چیز) و صفات شخصیت (توافق ­پذیری و وظیفه­ شناسی) می­ توانند خودشناسی را تبیین و پیش ­بینی نمایند، به نظر می­ رسد که می­ توان با ارتقاء چنین ویژگی­ هایی میزان خودشناسی دانشجویان را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، باورهای معرفت شناختی ، صفات شخصیت