ارزیابی فنی سیستمهای آبیاری بارانی کلاسیک (زیرزمینی و آنتنی) اجرا شده در استان همدان

در مقاله صرفه جویی در میزان اب مصرفی ، یکی از بهترین راهها برای حفظ منابع آب بوده و بهبود راندمان و مدیریت اب کاربردی در مزارع رویکردی مناسب برای این منظور است یکی از اجزاء غیر قابل تفکیک در هر طرح ابیاری به منظور اصلاح سیستم و مدیریت ارزیابی فنی ان می باشد. در این مطالعه سیستمهای آبیاری بارانی کلاسیک (زیرزمینی و آنتنی) اجرا شده در استان همدان ارزیابی شدند. عملیات مزرعه ای و ازمایش قوطی در مزارع استان که دارای سیستم ابیاری تحت فشار یودند و شامل 6 سیستم کلاسیک ثابت زیرزمینی و 3 سیستم کلاسیک انتنی انجام شد. در ارزیابی سیستمهای آبیاری فوق از معیارهای ضریب یکنواختی کریستیانسن CU ، یکنواختی توزیع DU ، راندمان پتانسیل کاربرد چارک پایین PELQ ، راندمان چارک پایین AELQ و تلفات تبخیر و بادبردگی استفاده گردید. نتایج نشان داد که میانگین CU ، DU ، PELQ ، AELQ در سیستمهای کلاسیک ثابت زیرزمینی به ترتیب 76/6 ، 84/7 ، 61/3 و 59/2 درصد هستند که از نظر ضریب یکنواختی کریستانسن وضعیت خوب ولی از یکنواختی توزیع در وضعیت نامناسبی (بالاتر از حد مجاز) قرار دارند و مقدار راندمان واقعی و پتانسیل کاربرد در چارک پایین در سیستم کلاسیک ثابت زیرزمینی مقدار پایین است. همچنین نتایج نشان داد که میانگین CU ، DU ، PELQ ، AELQ در سیستم های کلاسیک ثابت آنتنی به ترتیب 76/8 ، 84/4 ، 65/5 و 65/5 درصد هستند که از نظر ضریب یکنواختی کریستانسن وضعیت مطلوبی ولی از لحاظ یکنواختی توزیع در وضعیت نامناسبی (بالاتر از حد مجاز) قرار دارند. در ضمن نتایج نشان داد که مقدار راندمان واقعی و پتانسیل کاربرد در چارک پایین در سیستم کلاسیک ثابت انتنی مقدار قابل قبولی می باشد. در مجموع این تحقیق نشان می دهد که سیستمهای کلاسیک در استان همدان کارایی خوبی دارند.

کلیدواژه ها:

آبیاری بارانی ، کلاسیک ثابت ، استان همدان ، یکنواختی توزیع ، راندمان پتانسیل ، راندمان واقعی