منشاء هیدروکربن ها در رسوبات سواحل جنوبی دریای خزر در محدوده استان های گلستان و مازندارن
محل انتشار: فصلنامه محیط شناسی، دوره: 36، شماره: 55
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESJ-36-55_005
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401
چکیده مقاله:
در این تحقیق با انجام نمونه برداری از رسوبات سطحی بستر دریا نسبت به تعیین غلظت هیدروکربن های محلول و نامحلول آلیفاتیک (AHC) و آروماتیک (PAH) در سطح منطقه ای وسیعی از مرزهای آبی جنوب دریای خزر در مجاورت استانهای گلستان و مازندارن اقدام گردیده و مقادیر بدست آمده با غلظت های پیشین مقایسه گردیده است. بررسی غلظت کل این ترکیبات در رسوبات ساحلی منطقه مورد مطالعه گویای پراکندگی آنها به ترتیب در بازه ۳/۴-۱/۳۹ و ۳۰۰۰-۱۵۰۰۰ با تمرکز بیشتر در قسمت های مرکزی استان مازندارن است. بررسی مقایسه ای غلظت های یاد شده گویای آن است که علیرغم غلظت پایین این ترکیبات، هیدروکربن های فوق در سواحل ایرانی دریای خزر به طور محسوس دارای غلظتی بالاتر از سواحل ترکمنستان و قزاقستان می باشند. در این مطالعه همچنین به منظور تعیین منشاء هیدروکربن های آلیفاتیک ((AHC مشاهده شده نسبت به توسعه مجموعه ای از شاخص های کمی اقدام شده است. بررسی این شاخص ها گویای منشاء بیولوژیکی و غیرنفتی هیدروکربن های مشاهده ای عمدتا ناشی از واکس های تولیدی با گیاهان عالی خشکی، در محدوده جنوب شرقی دریای خزر است. این درحالی است که در مطالعات مشابه، هیدروکربن های مشاهداتی در سواحل جنوب غربی خزر در منتهی الیه سواحل غربی استان گیلان بیشتر از منشاء نفت های فسیلی گزارش شده اند. منشاء بیولوژیک هیدروکربن های مشاهده ای در این سواحل به این ترتیب، عدم تاثیرپذیری سواحل استانهای مازندران و گلستان از آلاینده های نفتی ورودی به سواحل غربی این دریا در مجاورت کشور آذربایجان را نشان می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عزیر عابسی
دانشجوی دکتری آب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
محسن سعیدی
دانشیار گروه آب و محیط زیست دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران