بررسی رابطه رفتارهای پرخطر نوجوانان با نارسایی کنش وری اجرایی با در نظر گرفتن نقش میانجی کنترل شخصی نوجوانان دارای سوء مصرف مواد مخدر شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه رفتارهای پرخطر نوجوانان با نارسایی کنش وری اجرایی با در نظر گرفتن نقش میانجی کنترل شخصی نوجوانان دارای سوء مصرف مواد مخدر شهر اصفهان بوده است. روش پژوهش همبستگی بوده است. جامعه مورد بررسی کلیه نوجوانان دارای سو مصرف مواد مخدر در مرکز اقامتی موقت در خوراسگان اصفهان بود. با توجه به جامعه آماری با روش نمونه گیری کل شماری تعداد کل جامعه ۵۰) نفر) به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار مورد بررسی پرسشنامه های نارسایی کنش های اجرایی بارکلی (۲۰۱۱)(BDEFS)، مسئولیت پذیری شخصی برای نوجوانان مرگلر و شیلد (۲۰۱۶) و رفتارهای پر خطر دکتر محمدخانی (۱۳۹۵)بوده است. نتایج نشان داد با توجه به اینکه p<۰/۰۵ به دست آمد رفتارهای پر خطر نوجوانان می تواند به همراه کنترل شخصی نوجوانان دارای سو مصرف مواد مخدر شهر اصفهان پیش بینی کننده نارسایی کنش وری اجرایی در آنها باشد. همچنین نتایج نشان داد سه عامل مشروبات الکلی، مواد روانگردان و فرار چون مقدار p>۰/۰۵ بدست آمد قادر به پیشی بینی نارسایی کنش وری نبودند.

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر نوجوانان ، نارسایی کنش وری اجرایی ، کنترل شخصی ، نوجوانان دارای سوء مصرف مواد مخدر