مطالعه ی اثر بیوکنترلی سویه های سودوموناس فلورسنت مولد ۲ و ۴- دی استیل فلوروگلوسینول بر نماتد ریشه گرهی در ریزوسفر ارقام گوجه فرنگی

نماتد مولد ریشه گرهی Meloidogyne javanica یکی از عوامل مهم بیمارگر گوجه فرنگی در کشور به شمار می­رود. در این تحقیق کنترل بیولوژیک این نماتد توسط سویه­های UTPF۶۸ و  UTPF۱۰۱باکتری Pseudomonas fluorescens، مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا سویه­ها از نظر دارا بودن ژن phlD از طریق واکنش زنجیره­ای پلیمراز (PCR) مورد بررسی قرار گرفتند. سپس توانایی تولید متابولیتهای ضد میکروبی توسط این باکتری­ها و تاثیر آن ها بر تفریخ تخم و فعالیت لارو سن دوم نماتد در شرایط آزمایشگاه و اثر بیوکنترلی آن ها بر فعالیت نماتد در ریزوسفر چهار رقم گوجه فرنگی در شرایط گلخانه براساس طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج واکنش زنجیره­ای پلیمراز نشان داد که هر دو سویه واجد ژن phlD بوده و قطعه DNA با طول ۶۲۹ جفت باز در آن ها تکثیر شد. سویه­های باکتریایی قادر به تولید آنتی بیوتیک DAPG، سیانید هیدروژن و پروتئاز در شرایط آزمایشگاهی بودند. سویه UTPF۶۸ نسبت به سویه UTPF۱۰۱ توانایی بیشتری در عدم تفریخ تخم نماتد داشت، درحالی که میزان مرگ و میر لارو سن دوم در هر دو سویه یکسان بوده است. نتایج گلخانه ای نشان داد که سویه­های باکتری موجب افزایش شاخص­های رشدی ارقام و کاهش فعالیت نماتد در ریزوسفر آن ها شدند. میزان افزایش رشد یا کنترل نماتد بسته به رقم گوجه فرنگی و سویه باکتری متفاوت بود.  

کلیدواژه ها:

گوجه فرنگی ، نماتد ریشه گرهی ، سودومونادهای فلورسنت ، ۲ و ۴- دی استیل فلوروگلوسینول