نقش هنر در درونی سازی ارزش های اخلاقی (بررسی تطبیقی مولوی، عطار و سنایی)
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 285
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EMIU-1-2_004
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401
چکیده مقاله:
یکی از اهداف مهم نهاد آموزشی و دغدغه مربیان جامعه، از دیرباز تا کنون، نهادینه سازی و تثبیت رفتارهای اخلاقی در جامعه بوده است. در فرایند درونی سازی ارزش های اخلاقی، عناصر، عوامل و نهادهای زیادی نقش ایفا می نمایند. یکی از ابزارهای بسیار موثر، استفاده از هنر در نهادینه سازی ارزش ها است که تاکنون توجهی چندانی به آن نشده است. جا دارد به این پرسش که «نقش هنر در ترویج و درونی سازی اخلاق اسلامی چیست»؟ پاسخ گفته شود و در این تحقیق به پاسخ پرسش یادشده را دنبال کرده ایم. برای فهم بهتر از موضوع، سه متن ادبی برجسته حوزه ادبیات فارسی؛ یعنی «مثنوی» مولوی، «منطق الطیر» عطار و «حدیقه الحقیقه» سنایی را به طور اجمال از زاویه تکنیک های ادبی مقایسه نموده ایم. اشتراکات و امتیازات آ ن ها را مشخص کرده ایم. نتیجه به دست آمده حاکی از این است که مولوی چهارده تکنیک منحصر به فرد در مثنوی دارد و از نوآوری های ایشان محسوب می گردد و همین امر او را از عطار و سنایی، متمایز و ممتاز می سازد. توجه و اقبال عمومی به مثنوی و حضور آن در میان مردم و بهره برداری از محتوای سودمند اخلاقی را بیشتر نموده است. در تحقیق، با روی کرد کیفی، از روش توصیفی تحلیلی و توصیفی استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دوران علی محسنی
مدیر تدریسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بین المللی المصطفی افغانستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :