کارایی چند نوع تله در جلب و شکار مگس میوه زیتون Bacterocera oleae (Diptera: Tephritidae) و حشرات غیرهدف در منطقه رودبار ایران
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 38، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-38-3_004
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
چکیده مقاله:
مدیریت مگس زیتون با استفاده از روشهای سازگار با محیط زیست شامل راهبرد جذب، کشتن و شکار انبوه میباشد. هدف از این پژوهش، ارزیابی کارایی چند تله و ماده جلبکننده به منظور جلب و شکار مگس زیتون بود. آزمایش با ۴ تیمار و ۸ تکرار در یک باغ زیتون در شهرستان رودبار در سالهای ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: ۱- تله زرد چسبنده ۲- تله زردچسبنده + فرومون جنسی ۳- تله مکفیل + پروتیئن هیدرولیزات ۴- تله مکفیل + محلول غذایی دستساز بر پایه وانیل. بازدید تیمارها به صورت هفتگی و تجزیه و تحلیل دادهها با نرمافزار SAS انجام شد. نتایج سال اول نشان داد؛ تیمار ۴ با سایر تیمارها از نظر شکار مجموع حشرات نر و ماده و حشرات نر دارای اختلاف معنیدار است و تیمار یک با میانگین ۲۵/۸±۸/۳۸ بیشترین جلب حشرات غیرهدف را داشت. در سال دوم، تیمار شماره۲ در شکار مجموع حشرات نر و ماده و حشرات نر دارای اختلاف معنیدار با سایر تیمارها بود. ولی از نظر شکار حشرات غیر هدف با میانگین ۲۳/۷±۵۵/۶۸ در کنار تیمار شماره ۱ با میانگین ۱۶/۹±۵۸/۷۷ در یک سطح آماری قرار گرفت. تیمار ۴ با میانگین ۲۷/۰ ± ۹۷/۰ بیشترین جلب حشرات ماده را داشت و روند یکسانی در متوسط جلب هفتگی حشرات در کل تله ها نیز مشاهده شد. بر این اساس، به طور کلی، تیمار ۴ با داشتن بالاترین میانگین در جلب حشرات ماده وکمترین جلب حشرات غیرهدف طی دوسال، قیمت پایین و کمترین آسیب به تنوع زیستی باغهای زیتون بر سایر تیمارها برتری داشته و میتواند در کنار پایش آفت همراه با تلههای فرومونی درکنترل آفت نیز موثر واقع شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احد صحراگرد
Department of Plant Protection, College of Agricultural Sciences, Guilan, Rasht, Iran
محمد رضا عباسی مژدهی
Plant Protection Research Department, Agricultural research, Education and Natural resources center of Guilan.
سارا امینی فتحکوهی
Department of Plant Protection, College of Agricultural Sciences, Guilan, Rasht, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :