اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بدریختی بدن و بهزیستی روان شناختی در زنان متقاضی جراحی زیبایی: یک مطالعه نیمه آزمایشی

زمینه و هدف: جراحی زیبایی، اقدامی طبی است که علی­رغم هزینه­های سنگین و تبعات جسمی و روانی، در ایران شیوع بالایی دارد. بنابراین لازم است تا مداخلاتی موثر برای بهبود آسیب­های روانی در این افراد صورت پذیرد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بدریختی بدن و بهزیستی روان­شناختی در زنان متقاضی جراحی زیبایی شهرستان ساری انجام شد. مواد و روش­ها: این پژوهش نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون و پی­گیری با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک­های جراحی زیبایی شهرستان ساری در سال ۱۴۰۰ بود. از میان این مراجعین، ۳۰ نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش­نامه اختلال بدشکلی بدنRabiei  و همکاران و بهزیستی روا­ن­شناختی Ryffe استفاده شد. گروه آزمایش در معرض درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت ۸ جلسه ۴۵ دقیقه­ای قرار گرفت و گروه گواه هیچ­گونه درمانی دریافت نکرد. جهت تحلیل داده­ها از آنالیز واریانس دو طرفه با اندازه­گیری­های مکرر استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد سبب کاهش اختلال بدریختی بدن و افزایش بهزیستی روا­ن­شناختی در زنان مراجعه کننده به کلینیک­های جراحی زیبایی شهرستان ساری شده است (۰۰۱/۰>p). نتیجه­گیری: براساس یافته­های این پژوهش می­توان گفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افراد متقاضی جراحی زیبایی می­تواند موجب افزایش سطح سلامت روان شود و اختلال بدریختی بدن را در آن­ها کاهش دهد. واژه­های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بدریختی بدن، بهزیستی روان­شناختی، جراحی زیبایی

کلیدواژه ها:

Acceptance and commitment therapy ، Body deformity ، Psychological well-being ، Cosmetic surgery ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، بدریختی بدن ، بهزیستی روان­شناختی ، جراحی زیبایی