کاربرد مطالعات رسوب بمنظور افزایش کارایی بندر (مطالعه موردی دریای خزر)

بررسی و شناخت رژیم های رسوب گذاری و فرسایش در سواحل، به ویژه در ساخت وسازهای دریایی مانند مجتمع های بندری، یکی از فرآیندهای مهم در مهندسی سازه های ساحلی و فراساحلی محسوب می شود. بر اساس شواهد تجربی، متاسفانه اکثر بنادر سواحل جنوبی و شمالی ایران به دلیل عدم توجه کافی به مشکلات ته نشینی رسوب در مرحله طراحی، علی رغم صرف هزینه های زیاد، عملکرد اولیه و پیش بینی شده خود را از دست داده اند. بر این اساس، شناسایی موثرترین متغیرهای موثر بر میزان رسوب گذاری در کانال و حوضچه آرامش از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود. یکی از مطالعات دقیق و تخصصی برای پیش بینی درست از رسوب گذاری مناطق بندری، استفاده از روش های عددی است که می تواند پیش بینی درستی از شرایط آینده بندر انجام دهد. در این مقاله وضعیت بندر آستارا به لحاظ جریان و رسوب کمک مدل عددی مایک بررسی شد. نتایج مدلسازی نشان داد که این بندر به لحاظ وضعیت رسوب وضعیت وخیمی داشته و رسوبات زیادی در دهانه ورودی موج شکن تجمع می کنند که باعث کاهش عملکرد این بندر به لحاظ تردد کشتی های ورودی با ظرفیتهای مختلف می گردد. مطالعات بیشتر نشان داد که جهت رفع این مشکل این بندر نیازمند لایروبی در بازه های ۵ ساله است. از طرفی این لایروبی هزینه های اضافی سنگینی به بندر تحمیل می کند. لذا با توجه به میزان بالای رسوبگذاری و اختلال گفته شده، جهت کاهش رسوبگذاری یک فاز توسعه در بازوی موج شکن پیشنهاد داده شد.

کلیدواژه ها:

رسوب گذاری ، انتقال رسوب ، مطالعات بنادر ، مایک ۲۱ ، بندر آستارا