بررسی فراوانی و علل خطاهای پرستاری از دیدگاه پرستاران بخش اورژانس

مقدمه: بخش اورژانس با توجه به گستردگی و پیچیدگی فعالیت ها و نوع بیماران خاص آن محیطی مستعد برای بروز انواع خطاهای پرستاری است و خطاهای پرستاری به عنوان یک شاخص مهم کاهش کیفیت مراقبت درمانی محسوب می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی و علل خطاهای پرستاری از دیدگاه پرستاران بخش اورژانس در بیمارستان های منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که درسال ۱۴۰۰ در بخش  اورژانس بیمارستان حضرت رسول، فیروزگر و هفت تیر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. ۱۰۱ پرستار شاغل در بخش اورژانس در پژوهش شرکت داشتند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پژوهشگر ساخته ای که مشخصات دموگرافیک، فراوانی و علل خطاهای پرستاری را می سنجید استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و از طریق نرم افزار آماری SPSS صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که خطا در بکارگیری وسایل حفاظت فردی مانند ماسک و و دستکش(۳۸%) ، عدم رعایت اصول استریلیزاسون(۳۶%)، عدم برقراری ارتباط مناسب با بیمار در حین انجام مراقبت های پرستاری(۳۵%) و عدم آموزش قبل از ترخیص به بیماران(۳۲%) بیشترین میزان را در فراوانی خطاهای پرستاری داشته است. مهم ترین علل بروزخطا از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش اورژانس نیز شامل شلوغی و پر تردد بودن اورژانس(۶۴%)، خستگی ناشی از حجم بالای کار(۵۳%)، کمبود تعداد پرستار نسبت به بیمار(۵۲%) بود. نتیجه گیری: شناسایی خطاها و علل و عوامل مرتبط با آن از بهترین راه های کاهش میزان خطا است. لذا با شناسایی فراوانی خطاهای پرستاری و علل بروز آن می توان از بروز خطا به ویژه در بخش های اورژانس جلوگیری کرده و در جهت ارتقای ایمنی بیمار تلاش نمود.

کلیدواژه ها:

Nursing error ، Causes ، Emergency ward ، خطای پرستاری ، علل خطا ، بخش اورژانس