دنیای پژوهش و رمز و رازهای آن؛ خلاقیت و نوآوری

برای دانشجویان جوانی که پا در عرصه پژوهش می گذارند، آشنایی با این دنیا و رمز و رازهای آن از اهمیت شایان توجهی برخوردار می باشد. از همین رو، در یک سلسله از سخنان سردبیری به هم پیوسته، سعی می کنم تا درباره دنیای پژوهش و رمز و رازهای آن، مطالبی را تقدیم خوانندگان و نویسندگان فرهیخته مجله دانشگاه نمایم. در اولین مقاله به مهم ترین راز پژوهش، یعنی خلاقیت و نوآوری [۱] می پردازم. خلاقیت یک زمینه بسیار حیاتی در تحقیقات علمی با پیامدهای کاربردی مهم در مدیریت نوآوری است [۲]. خلاقیت از طریق تلاقی سه جزء دانش، تفکر خلاق و انگیزه به وجود می آید. جزء دانش به تمام درک فرد برای ایجاد یک تلاش خلاقانه اشاره می نماید. در حالی که جزء تفکر خلاق، به نحوه برخورد فرد با مشکلات اشاره داشته و وابسته به شخصیت، طرز تفکر وشیوه کاری وی می باشد. بالاخره، جزء انگیزه نیز به عنوان کلید تولید خلاق در نظر گرفته شده که منتج از اشتیاق ذاتی و علاقه به انجام کار مورد نظر است [۳]. مطالعات موجود نشان می دهند که با انتخاب شیوه های آموزشی مناسب می توان خلاقیت و نوآوری را آموزش داد [۵-۴]. با این وجود، سوال اساسی این جاست که چقدر در آموزش رسمی کشورهای مختلف، به این نکته مهم توجه می گردد؟ به عبارت دیگر، نظام های آموزش رسمی کشورهای مختلف، چقدر دانش آموختگان خلاق و نوآوری را تربیت می نمایند؟ صرف نظر از پاسخی که به سوال فوق ممکن است داده شود، بایدخلاقیت و نوآوری را به عنوان مهم ترین و کلیدی ترین راز دنیای پژوهش محسوب نمود. از همین رو، مهم ترین جنبه دنیای پژوهش در آن است که برای افرادی که دارای خلاقیت بوده و تمایل دارند خلاقیت خود را شکوفا نموده و به نوآوری دست یابند، بهترین گزینه را فراهم می آورد. بنابراین، کسانی که دارای ذهن خلاق بوده و دائما به جنبه های نوآورانه می اندیشند، باید خود را وقف دنیای پژوهش نمایند.