ارزیابی ویژگی های افزایندگی رشد گیاه در کودهای زیستی ازتوبارور، پتابارور، رویین و فسکو

در این پژوهش سه نمونه کود زیستی تولید داخل کشور شامل ازتوبارور (Azotobarvar)، پتابارور (Potabarvar) و رویین (Ruein) و یک نمونه کود هندی به نام فسکو (Phosco) از لحاظ تعداد جمعیت میکروبی و ویژگی های افزایندگی رشد گیاه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج شمارش جمعیت میکروبی نشان داد که کود پتابارور فاقد جمعیت زنده باکتریایی است، اما تعداد سلول زنده در هر گرم (CFU g-۱) ازتوبارور، رویین و فسکو به ترتیب ۱۰۸ × ۵/۳، ۱۰۸ × ۲/۵  و ۱۰۳ × ۹/۶ به دست آمد. از کود ازتوبارور دو جدایه (Az۱ و Az۲)، از کود روئین سه جدایه (R۱، R۲ و R۳) و از کود فسکو سه جدایه (P۱، P۲ و P۳) جداسازی شدند. نتایج اندازه گیری ویژگی های افزایندگی رشد گیاه در شرایط درون شیشه ای نشان داد که از نظر ویژگی تثبیت نیتروژن مولکولی در محیط جامد و مایع LG دو جدایه R۱ و Az۲، در انحلال فسفات معدنی از منبع تری کلسیم فسفات دو جدایه Az۱  و Az۲، در آزادسازی پتاسیم دو جدایه Az۱ و P۱ از بیوتیت و دو جدایه Az۱ و P۲ از موسکویت و در تولید اکسین نیز جدایه P۱در حضور تریپتوفان بیشترین عملکرد را داشتند. جدایه های P۱، P۳، R۱ و R۳ دارای فعالیت ضد قارچی علیه قارچ فوزاریوم سولانی بودند. جمع بندی نتایج شمارش جمعیت میکروبی و نیز ویژگی های افزایندگی رشد گیاه نشان داد که کود زیستی رویین و ازتوبارور دارای وضعیت مطلوبی بوده و کود فسکو علی رغم داشتن برخی ویژگی های محرک رشد، فاقد جمعیت کافی بوده و کود پتابارور نیز فاقد جمعیت میکروبی بود.   بدین وسیله اعلام می گردد که کود زیستی پتابارور مورد بررسی در این تحقیق، از خط تولید شرکت تولیدکننده دریافت شده و در همان زمان از سوی واحد کنترل کیفیت شرکت نیز مردود اعلام شده و هیچگاه وارد بازار نشده است. همچنین بررسی مزبور بر روی یک نمونه کود (یک تکرار آزمایشی) صورت پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

آزادکنندگی پتاسیم و تولید اکسین ، تثبیت نیتروژن مولکولی ، حل کننده فسفات و کود زیستی