بررسی اثر بخشی بازی ورزشی (شطرنج) برکنترل عاطفه و اضطراب وجودی بیمارانوابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده با متادون

زمینه و هدف: به دلیل افزایش شمار مصرف کنندگان مواد مخدر و معتادان در دهه های اخیر کشورهای جهان برنامه های وسیعی و پرهزینه ای برای مبارزه با مواد مخدر در سطوح محلی، ملی و بین المللی اجرا می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی ورزشی (شطرنج) بر کنترل عاطفه و اضطراب وجودی بیماران وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده با متادون می باشد. روش بررسی: این پژوهش ازنوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کننترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل معتادان مردیست که هم مواد صنعتی (شیشه، کریستال، مواد توهم زا و....) و هم مواد سنتی (تریاک و مشتقات آن) مصرف کرده آند. گروه سنی ازمودنی ها ۲۳ تا ۴۷ سال می باشد که در سال ۹۹ و ماه های بهمن و اسفند برای ترک موااد به مراکزترک اعتیا با متادون مشهد مراجعه کرده اند و بیشتر از یک ماه از ترک این بیماران گذشته است.بیماران به صورت در دسترس انتخاب شده اند. نمونه آماری شامل ۱۶ نفر از ازمودنی هاست که به طور تصادفی در ۲ گروه ۸ نفری قرار گرفته اند. ۸ نفر بازی شطرنج و ۸ نفر گروه گواه. پژوهش حاضر بر آن است از طریق تکمیل پرسشنامه کنترل عواطف و اضطراب وجودی گود توسط آزمودنی ها قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل استفاده کند. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد تفاوت میانگین عدم کننرل عاطفه (خشم و اضطراب) گروه شطرنج به طورمعناداری کمتر از گروه گواه P<۰/۰۵ است و همچنین میانگین افسردگی و عدم کنترل عاطفه مثبت نیز در گروه شطرنج به طور معناداری نسبت به گروه گواه اضطراب وجودی کمتری P=۰/۰۳ نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد ورزش تاثیر مثبتی در درمان اعتیاد و کاهش اضطراب و کنترل عواطف بیماران وابسته به مواد را دارد.

کلیدواژه ها:

شطرنج ، کنترل عواطف ، اضطراب وجودی ، متادون