اثر گیاهان پوششی تابستانه و فاصله ردیف بر مدیریت علف های هرز و عملکرد و اجزای عملکرد باقلا (Vicia faba L )

چکیدهاهداف: این مطالعه به منظور بررسی اثر بقایای گیاهان پوششی تابستانه و فواصل بین ردیف باقلا بر جمعیت علف های هرز، عملکرد واجزای عملکرد باقلا (رقم برکت) انجام گرفته است. مواد و روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کرتهای دو بار خرد شده در سه تکرار در مرکز خدمات کشاورزی شهرستان بندرگز در تیرماه ۱۳۹۸ انجام شد. نوع گیاهان پوششی ( ماش، ارزن و بدون گیاه پوششی)، فاصله بین ردیف باقلا ( ۲۵، ۳۵، ۴۵ و ۵۵ سانتی متر) و تداخل علف های هرز ( وجین و عدم وجین) به ترتیب در کرت اصلی، فرعی و فرعی فرعی قرار گرفتند. یافته ها: استفاده از بقایای گیاه پوششی ماش و ارزن به خصوص ارزن در کاهش تراکم و وزن خشک علف های هرز موثر بود. بیشترین تعداد غلاف در متر مربع در در بقایای گیاه پوششی ارزن در فاصله بین ردیف ۲۵سانتیمتری و وجین علفهای هرز مشاهده شد. بیشترین و کمترین وزن صد دانه به ترتیب در بقایای ارزن و بدون گیاه پوششی دیده شد. نتایج نشان داد که در شرایط عدم وجین و وجین علف های هرز، بقایای ارزن به ترتیب با ۱۲/۲۸۷۰ و ۴۳/۵۰۴۹ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که استفاده از بقایای گیاهان پوششی به تنهایی قادر به کنترل کامل علفهای هرز نیست و کاهش فواصل بین ردیف در تلفیق با کاشت گیاهان پوششی می تواند نقش موثری در کنترل علفهای هرز و بهبود عملکرد گیاه زراعی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ارزن ، گیاه پوششی تابستانه ، ماش ، مدیریت اکولوژیک علفهای هرز ، مالچ بقایا