اثر تقسیط کود نیتروژن بر صفات اکو فیزیولوژیکی دو رقم ذرت در شرایط آبیاری معمول و تنش

به منظور بررسی تاثیر تقسیط نیتروژن بر عملکرد و برخی صفات اکوفیزیولوژیکی دو رقم ذرت (سینگل کراس ۷۰۴ و ماکسیما) در شرایط آبیاری معمول و تنش، آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عاملهای اصلی شامل آبیاری در دو سطح: آبیاری معمول (آبیاری پس از ۶۰ میلیمتر تبخیر از تشتک کلاس A) و تنش (آبیاری پس از ۱۲۰ میلیمتر تبخیر) و تقسیط نیتروژن در چهار سطح ( ۲/۱ پس از سبز شدن + ۲/۱ پس از ۸ برگی، ۳/۱ پس از سبز شدن + ۳/۱ پس از ۸ برگی + ۳/۱ پس از ظهور گل آذین نر، ۴/۱ پس از سبز شدن + ۲/۱ پس از ۸ برگی + ۴/۱ پس از ظهور گل آذین نر و ۴/۱پس از سبز شدن + ۴/۱ پس از ۸ برگی + ۲/۱ پس از ظهور گل آذین نر) و عامل فرعی رقم در دو سطح (رقم سینگل کراس ۷۰۴ و رقم ماکسیما) در نظر گرفته شدند. آبیاری معمول با میانگین ۱۰۳۵۱ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود که نسبت به شرایط تنش ۲۶ درصد عملکرد بیشتری داشت. تیمار N۳ با میانگین ۹۵۴۱ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را نسبت به تیمارهای دیگر داشت. همچنین رقم سینگل کراس ۷۰۴ نسبت به رقم ماکسیما دارای عملکرد بالاتری بود.با توجه به بهبود صفات فیزیولوژیکی و عملکرد، استفاده از رقم سینگل کراس ۷۰۴ به همراه تیمار تقسیط N۳ در شرایط محدودیت آب در فصل تابستان قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

آبسزیک اسید ، پرولین ، تنش کم آبی ، سینگل کراس ۷۰۴ ، کاتالاز