بررسی و تعیین دیادوکوکینزیس دانش آموزان ۷ تا ۹ ساله طبیعی دبستان های شهر کرمانشاه

مقدمه: تولید گفتار شامل مراحل طرح ریزی، برنامه ریزی و اجرا می باشد که هر کدام از این مراحل در مناطق خاصی از مغز صورت می گیرد. اختلال در هر کدام از این مراحل موجب اختلال در تولید گفتار و همچنین توانایی دیادوکوکینزیس می شود. تکالیف دیادوکوکینزیس در ارزیابی و درمان اختلالات گفتاری از جمله دیزآرتری و اختلالات مخچه کاربرد دارد. در این پژوهش سعی شد با بررسی دیادوکوکینزیس در کودکان طبیعی ۷ تا ۹ ساله معیاری از این جنبه در آن ها به دست آید. هدف این پژوهش، بررسی و تعیین دیادوکوکینزیس دانش آموزان ۷ تا ۹ ساله طبیعی دبستان های شهر کرمانشاه بود. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر که به روش مقطعی انجام پذیرفت، ۲۱۰ دانش آموز ۷ تا ۹ ساله (۱۰۵ دختر و ۱۰۵ پسر) در سه گروه سنی ۷، ۸ و ۹ ساله (هر گروه شامل ۷۰ نفر) دبستان های شهرستان کرمانشاه به طور تصادفی انتخاب شدند. دانش آموزان باید ۲۰ بار تک هجای متشکل از همخوان و واکه /a/ و نیز واکه /u/ را جهت تعیین مدت زمان آن، تکرار می کردند. یافته ها: میانگین زمان تکرار تک هجایی ها در کودکان ۷ ساله ۰۵/۵ ثانیه، در کودکان ۸ ساله ۶۸/۴ ثانیه و در کودکان ۹ ساله ۴۷/۴ ثانیه بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سن و نوع واکه گفتاری به کار گرفته شده می تواند روی توانایی دیادوکوکینزیس تاثیرگذار باشد که این یافته ها باید در تشخیص و درمان اختلالات تولیدی در نظر گرفته شود. کلید واژه ها: دیادوکوکینزیس، تکرار تک هجای گفتاری، عملکرد حرکتی دهان