مناظر طبیعی جنگل به عنوان سیستم های اجتماعی

مهم ترین تهدیدها برای جنگل ها ناشی از تعاملت پیچیده بین عوامل استرس زای متعدد است و نیاز به مدیریت در مقیاس های مکانی و زمانی بزرگ دارد. به همین دلیل، بسیاری از مدیران اکوسیستم شروع به درک نیاز به در نظر گرفتن زمینه وسیع تر تصمیم گیری کرده اند و اینکه چگونه نتایج تصمیمات گذشته، حال و اینده در یک مکان ممکن است با نتایج چنین تصمیم هایی درمکان های دیگر تعامل نزدیک داشته باشند. چشم انداز به عنوان یک واحد مناسب برای چنین رویکردهای کل نگر به مدیریت مطرح شده است، با این حال از آنجایی که تعاریف متفاوتی از مناظر وجود دارد، توسعه چارچوب هایی برای مدیریت می تواند دشوار باشد. علوه بر این، تعدادی از این تعاریف بسیاری از روش ها و فرآیندهای اجتماعی و اکولوژیکی را به طور کامل توضیح نمی دهند. با تکیه بر ا دبیات نظری و تجربی د ر حال ظهور، من دیدگاهی را در مورد مناظر جنگلی معتدل به عنوان سیستم های اجتماعی-اکولوژیکی ارائه می دهم: مجموعه های تودرتو از زیر سیستم های اجتماعی و طبیعی در حال تکامل که از طریق بازخوردها، تاخیرهای زمانی و تعاملت متقابل مقیاس به هم متصل شده اند. این چارچوب میان رشته ای بر تاثیرات بیوژئوفیزیکی و اجتماعی-فرهنگی بر مناظر و نیاز به در نظر گرفتن این تاثیرات و تعاملات بین آنها - در مدیریت تاکید دارد. من چالش های مدیریت مناظر چنگلی را به عنوان سیستم های بوم شناختی اجتماعی که از عدم تطابق در مقیاس های زمانی و مکانی که معمولا سیستم های اکولوژیکی و اجتماعی بر اساس آن ها عمل می کنند، و همچنین فرصت های برای سیاست ها، سازمان های رسمی و شبکه های حکومتی ناشی می شوند، بحث می کنم.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، تاثیرات بیو ژئو فیزیکی ، شبکه های حکومتی