ارزیابی کیفیت فضاهای شهری با تاکید بر شهر سبز (مطالعه موردی منطقه ۶ شهرداری شیراز)

یکی از ارکان اساسی ارتقا کیفیت فضاهای شهری بسترسازی جهت ایجاد فضایسبز و در نتیجه ایجاد شهر سبز است. بنا به تعریفی که سازمان حفاظتمحیط زیست در همایش شهر سبز بیان کرده است؛ شهر سبز، شهری است کهشهروندان در آن نسبت به محیط زیست خود (هوا، آب، خاک، گیاهان، جانورانو انسان ها) احساس مسئولیت دارند و در مشارکت با نهادهای مدنی وسازمان های دولتی، محیطی سالم و آرام را حداقل استانداردهایزیست محیطی به وجود می آورند . شهر شیراز از دیرباز در زمره خوش آب وهواترین شهرهای ایران بوده است و وجود باغ های متعدد آن را در ایراننامی نموده است. هدف پژوهش، ارتقا کیفیت فضاهای شهری با تاکید بر شهرسبز منطقه ۶ شهرداری شیراز می باشد. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی وازنظر ماهیت این تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد که می بایست داده ها به صورت متغیر های محیطی بررسی شوند. برای جمع آوری مفاهیم و تعاریفاز روش کتابخانه ای و جهت برداشت اطلاعات محیطی از پرسشنامه استفادهمی گردد. پرسشنامه مورد نظر در بین جامعه آماری که ساکنین منطقه شششهرداری شیراز می باشند توزیع گردیده است. جامعه آماری پژوهش بر اساسسرشماری ۱۳۹۵ شامل ۱۲۴۰۰۰ شهروندان ساکن در منطقه ۶ می باشد. نمونهپژوهش بر اساس فرمول کوکران، ۳۸۴ نفر می باشد. تحلیل در نرم افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج نشان میدهد مجموع مولفه ها نیز در سطح کمتر۰/۰۵ برابر با ۰/۰۰۰ معنادار بوده است. میانگین ۲/۷۴ نیز از شرایط ضعیف شاخص های شهر سبز جهت ارتقاء کیفیت فضاهای شهری اشاره دارد.بنابراین می توان نتیجه گرفت که وضعیت شاخص های شهر سبز جهت ارتقاءکیفیت فضاهای شهری در حال حاضر نامناسب نیست.

کلیدواژه ها:

شهر سبز ، کیفیت فضاهای شهری ، شهر پایدار ، منطقه ۶ شهر شیراز