تدوین و ارزیابی راهکارهای کنترل پدیده بیابان زایی با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: استان یزد)

تخریب زمین در مناطق خشک و نیمه­خشک به­وسیله تغییر اقلیم و فعالیت­های انسانی، شرایط را برای بیابان­زایی فراهم می­کند. به عبارت دیگر بیابان­زایی روندی است که سرزمین و منابعش را به سوی انهدام سوق می­دهد. هدف از این تحقیق، ارائه راهکارهای مدیریت بیابان­زایی در استان یزد توسط مدل تعیین راهبرد SWOT می­باشد. جهت انجام این مطالعه، عوامل درونی و بیرونی موثر بر فرایند بیابان­زایی در استان یزد توسط روش دلفی تعیین و توسط مدل SWOT جمع­بندی و راهکارهای کنترل بیابان­زایی ارائه شدند. نتایج نشان داد که امتیاز نهایی عوامل درونی موثر در بیابان­زایی در استان یزد ۶۵/۲ و امتیاز نهایی عوامل بیرونی ۹۶/۱ به­دست آمد. بنابراین بهترین راهبردها جهت کنترل پدیده بیابان­زایی در استان یزد، راهبردهای مقابله با تهدیدات می­باشد. هر چند با توجه به ماهیت بیابان­زایی و پیچیدگی این پدیده، توجه به تمامی راهکار­ها حایز اهمیت بوده و مجموعه­ای از تمامی راهکار­ها، می­توان ضامن کنترل بیابان­زایی در این استان باشد. در نهایت مدل SWOT به خوبی کارایی خود را در ارزیابی پدیده بیابان­زایی و ارائه راهکارهای کنترلی این پدیده نشان داد.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، راهبرد ، روش دلفی ، عوامل بیرونی ، عوامل درونی ، مدلSWOT