اثر افزودن رازیانه و سیاهدانه در جیره قبل و بعد از زایش بر فراسنجه های خونی و آنتی اکسیدانی میش و بره های سنجابی

با توجه به اهمیت دوره انتقال و آثار گیاهان دارویی بر وضعیت آنتی­اکسیدانی خون، هدف این مطالعه بررسی اثر استفاده از رازیانه و سیاهدانه در اواخر آبستنی و اوایل زایش بر برخی فراسنجه­های خونی و آنتی­اکسیدانی میش­های سنجابی و بره­های آن­ها بود. تعداد ۳۶ راس میش با میانگین وزن ۸ ± ۶۲ کیلوگرم و میانگین شکم زایش ۵/۰ ± ۵/۲ از شش هفته قبل از زایش تا شش هفته پس از زایش به سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. تیمارها شامل: ۱) گروه شاهد (جیره پایه بدون افزدونی) ، ۲) گروه رازیانه (جیره پایه بعلاوه ۲۰ گرم رازیانه در کیلوگرم جیره) و ۳) گروه سیاهدانه (جیره پایه بعلاوه ۲۰ گرم در کیلوگرم سیاهدانه) بود. جهت تعیین اثر تیمارها بر فعالیت برخی آنزیم­ها و فراسنجه­های خونی و همچنین وضعیت آنتی­اکسیدانی کل و غلظت مالون­دی­آلدئید در سرم، نمونه­های خون از سیاهرگ وداج میش­ها و بره­ها اخذ و فراسنجه­های مدنظر با استفاده از روش­های استاندارد اندازه­گیری شد. افزودن رازیانه به جیره در مقایسه با گروه شاهد از کاهش گلوکز خون میش­ها در زمان زایش جلوگیری کرد. سیاهدانه سبب افزایش میزان پروتئین کل و آلبومین خون بره­های گروه سیاهدانه در مقایسه با شاهد شد (۰۵/۰p ˂). آنتی­اکسیدان کل در میش­های هر دو گروه (رازیانه و سیاهدانه) افزایش معنی­داری نشان داد، اما در بره­ها تنها در گروه رازیانه معنی­دار شد (۰۵/۰p ˂). میزان مالون­دی­آلدئید در خون میش­ها و بره­های گروه سیاهدانه کاهش یافت (۰۵/۰p ˂). فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در بره­های گروه رازیانه بیشتر بود (۰۵/۰p ˂). نتایج این مطالعه نشان ­داد استفاده از دانه رازیانه و سیاهدانه در جیره میش­ها در دوره انتقال سبب تغییرات مثبت و معنی­دار در برخی فراسنجه­های مهم خونی و بهبود وضعیت آنتی­اکسیدانی میش و بره­های آن­ها شد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، گوسفند سنجابی ، مالون دی آلدئید ، متابولیت های خونی