تحلیل روند بارندگی در استان مازندران با استفاده از روش من-کندال منطقه ای

تغییرات در روند بارندگی می تواند نشانه ای از تغییر اقلیم جهانی باشد. هر چند بررسی وجود روند در داده های آب- اقلیمی می تواند در دو مقیاس نقطه ای و منطقه ای صورت گیرد، اما مطالعات کمتری به این موضوع در مقیاس منطقه ای توجه نموده است. در این مطالعه چگونگی روند تغییرات در مقادیر حداکثر بارش ۲۴ ساعته و میانگین بارندگی سالانه در یک دوره آماری ۳۰ ساله در ۳۵ ایستگاه باران سنجی در استان مازندران با استفاده از آزمون غیر پارامتری من-کندال در دو مقیاس منطقه ای و نقطه ای بررسی شده است. روش TFPW برای رفع اثرات  همبستگی متوالی بر آزمون من-کندال، و همچنین اثر خود-همبستگی در سری های زمانی استفاده شد. نتایج آزمون من-کندال منطقه ای نشان داد که اگر استان مازندران یک منطقه ی واحد در نظر گرفته شود، هیچ روندی در سری زمانی حداکثر بارش ۲۴ ساعته در سطح معنی داری ۵% مشاهده نمی شود. اما اگر با استفاده از تحلیل خوشه ای فازی استان مازندران به نواحی هیدرولوژیکی تقسیم گردد، مشاهده می شود که در قسمت غربی استان مازندران روند معنی داری در سطح ۵% وجود دارد. بررسی وجود روند در سری زمانی میانگین بارش سالانه نیز نشان داد که کل استان مازندران دارای روند صعودی  در سطح معنی دار ۱% است.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، تحلیل روند منطقه ای ، آزمون غیر پارامتری ، همبستگی متوالی ، تحلیل خوشه ای فازی