اثر شکل فیزیکی و اندازه ذرات خوراک بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و ابقای نیتروژن در مرغ های تخم گذار

به ­منظور بررسی تاثیر اندازه ذرات خوراک در جیره­های آردی و پلت، تعداد ۴۸۰ قطعه مرغ تخم­گذار سویه­ هایلاین W-۳۶ در سن ۲۷ هفتگی انتخاب و در یک آزمایش فاکتوریل ۳×۲ شامل عامل شکل فیزیکی (آردی و پلت) و اندازه ذرات دانه ذرت (آسیاب شده با اندازه­های ریز، متوسط و درشت) مورد استفاده قرار گرفتند. فراسنجه­های عملکردی طی ۹ هفته آزمایش رکوردبرداری و در هفته پایانی آزمایش صفات کیفی تخم­مرغ اندازه­گیری شد. در بررسی اثرات اصلی، استفاده از خوراک پلت نسبت به خوراک آردی موجب افزایش مصرف خوراک (به­ترتیب ۹/۹۷ و g ۵/۹۳)، ضریب تبدیل خوراک (به­ترتیب ۹۴/۱ و ۸۸/۱)، وزن تخم­مرغ (به­ترتیب ۳/۵۸ و g ۷/۵۷)، افزایش وزن بدن (به­ترتیب ۲/۷۳ و g ۴/۳۸)، واحد­هاو (به­ترتیب ۵/۸۱ و ۵/۷۷) و درصد زرده (به­ترتیب ۹/۲۵، ۲/۲۵) و همچنین کاهش درصد سفیده تخم­مرغ (به­ترتیب (۹/۶۳ و ۶/۶۴) شد(۰۵/۰ >P). اثر متقابل تیمار­ها بر خوراک مصرفی معنی­دار بود (۰۰۱/۰>P). مصرف خوراک در تیمار جیره­ آردی با اندازه ذرات ریز (g ۴/۹۲) و متوسط (g ۸/۹۳) کمتر از تیمارهای جیره پلت بود (۰۵/۰>P). ضریب تبدیل خوراک تیمار جیره آردی با اندازه درشت (۸۵/۱) کمتر از تیمار جیره پلت با اندازه ریز (۹۹/۱) بود (۰۵/۰>P) و سایر تیمارها تفاوتی را نشان ندادند (۰۵/۰اندازه ذرات بر ابقا و دفع نیتروژن معنی­دار نبود. در این آزمایش، استفاده از شکل پلت خوراک سبب افزایش ضریب تبدیل خوراک شد و با افزایش اندازه ذرات خوراک یک روند بهبود در صفات عملکردی مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

ابقای نیتروژن ، اندازه ذرات ، پلت ، مرغ تخم گذار