اثر چهار هفته تمرین مقاومتی در خانه برکاهش وزن و برخی شاخصهای تن سنجی زنان یائسه دارای اضافه وزن در دوران شیوع کرونا

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 172

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LEISURECONG02_019

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1401

چکیده مقاله:

از پیامدهای قرنطینه خانگی و ماندن زیاد در خانه افزایش شیوع چاقی است. شیوع چاقی با افزایش سن، افزایش یافته و در گروه سنی ۴۵ تا ۵۴ سال به حداکثر می رسد. اکثر زنان در این رنج سنی وارد مرجله یائسگی می شوند. درزمان یائسگی، تغییرات در توزیع چربی بدن موجب افزایش چشمگیر چاقی شده و سبب بروز بیماریهای قلبی و متابولیکی می گردد، لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر چهار هفته تمرین مقاومتی در خانه برکاهش وزن و برخی شاخص های تن سنجی در زنان یائسه دارای اضافه وزن انجام شد. پژوهش از نوع کاربردی بوده و به روش نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون انجام گردید. جامعه آماری، زنان یائسه دارای اضافه وزن و چاق شهر بیرجند بودند؛ که پس از اعلام فراخوان عمومی ، از بین آنها ۵۶ نفر از افراد غیر ورزشکار دارای اضافه وزن و چاق به صورت هدفمند انتخاب، و در دو گروه تمرین مقاومتی (۲۸ نفر، ۰/۰۲±۵۶/۶ سال) و کنترل (۲۸ نفر، ۱/۱۷±۵۶/۶ سال) پس ازاخذ رضایت نامه کتبی قرارگرفتند. ملاک های انتخاب آزمودنی ها، غیر فعال بوده و دارای اضافه وزن و یا چاق(۲۵≤BMI) باشد، حداقل یک سال از آخرین قائدگی آنان گذشته باشد. محدوده سنی(۶۵-۴۵) سال بوده ؛ و از سلامت جسمانی و روانی برخوردار باشند و دارو ، مکمل ، مواد مخدر و مشروبات الکلی مصرف نکنند. همچنین ملاک خروج آزمودنی ها از پژوهش، عدم تمایل فرد به ادامه تمرینات، شرکت در برنامه های ورزشی منظم غیر از برنامه ورزشی پژوهش حاضر، عدم حضور بیش از دو جلسه در برنامه تمرین، ابتلا به آسیب های عضلانی و مفصلی بود.آزمودنیها در گروه تمرین به مدت ۴ هفته هر روز(۲۸ جلسه) برنامهتمرین مقاومتی در منزل را با شدت متوسط اجرا کردند. وزن و شاخص های تن سنجی (BM، WHR ، دور شکم، دور بازو، دور سینه و دور ران ) در دو مرحلهپیش و پس آزمون در دو گروه تمرین و کنترل اندازه گیری شد. یافته های تحقیق نشان داد؛ پس از چهار هفته تمرین مقاومتی روزانه در منزل ،کاهش معناداری درWHR ، دورسینه، دور باسن، دوربازو، دور ران و دور کمر مشاهده شد (p<۰/۰۵) ؛ ولی علی رغم کاهش در میانگین وزن ،BMI و دور شکم، اختلاف معنی دار بین این متغیرها در قبل و بعد از تمرین مشاهده نشد( p> ۰/۰۵). در گروه کنترل نیز در هیچ یک از متغیرهای اندازه گیری شده اختلاف معنی دار مشاهده نشد(p> ۰/۰۵). شاید بتوان عدم وجود اختلاف معنی دار در میزان وزن و شاخص توده بدنی و دور شکم زنان یائسه در گروه تمرین را به کم بودن مدت زمان، نوع و شدت تمرین نسبت داد که در این زمینه تحقیقات بیشتر مورد نیاز می باشد. به نظر می رسد تمرینات مقاومتی در منزل در شرایط قرنطینه کرونا می تواند موجب بهبود وضعیت برخی شاخص های تن سنجی در زنان یائسه دارای اضافه وزن گردد. لذا ضرورت ارائه برنامه های ترویج و بهبود ورزش در خانه جهت پیشگیری از چاقی در دوران قرنطینه بویژه در زنان یائسه دارای اضافه وزن بیش از گذشته مطرح می شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

خورشید بیجاری

دانشجوی کارشناسی گروه علوم ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه بیرجند

سیده عذرا میرکاظمی

دانشیار مدیریت ورزشی،گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه بیرجند

مهدی مقرنسی

استاد فیزیولوژی ورزشی،گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه بیرجند

رضا قهرمانی

استادیار فیزیولوژی ورزشی،گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه بیرجند