اثر سطوح مختلف اسید بنزوئیک بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر سطوح مختلف مکمل اسید بنزوئیک بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی بود. به همین منظور، ۱۲۰ قطعه جوجه یک روزه سویه راس ۳۰۸ در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار، ۳ تکرار و ۱۰ مشاهده به مدت ۴۲ روز پرورش داده شد. تیمارهای غذایی شامل سطوح ۰، ۲۵/۰، ۵۰/۰ و ۱ درصد اسید بنزوئیک بود. صفات عملکردی مورد نظر شامل متوسط افزایش وزن، متوسط مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بودند. افزودن اسید بنزوئیک به جیره غذایی موجب کاهش معنی دار (۰۵/۰P<) مصرف خوراک جوجه های گوشتی شد، به طوری که بیشترین میزان مصرف خوراک در تیمار شاهد مشاهده شد. از لحاظ متوسط افزایش وزن بدن بین تیمار شاهد و تیمار های ۲۵/۰ و ۵/۰ درصد اسید بنزوئیک تفاوت معنی داری (۰۵/۰اسید بنزوئیک در جیره غذایی موجب کاهش معنی دار (۰۵/۰P<) افزایش وزن بدن شد. استفاده از سطح ۵/۰ و ۲۵/۰ درصد اسید بنزوئیک در جیره جوجه های گوشتی موجب کاهش معنی دار (۰۵/۰P<) ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد شد. همچنین افزودن اسید بنزوئیک به جیره موجب کاهش معنی دار نسبت وزن سینه به وزن لاشه در تیمار ۵/۰ درصد شد (۰۵/۰P<)، اما نسبت وزن ران به وزن لاشه به طور معنی داری (۰۵/۰P<) در تیمار حاوی ۵/۰ درصد اسید بنزوئیک نسبت به گروه شاهد افزایش داشت. با توجه به نتایج، می توان دریافت که استفاده از مکمل اسید بنزوئیک در جیره غذایی جوجه های گوشتی تا سطح ۵/۰ درصد امکان پذیر بوده، بدون اینکه اثرات نامطلوبی بر صفات عملکردی و خصوصیات لاشه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اسید بنزوئیک ، جوجه های گوشتی ، خصوصیات لاشه ، سویه راس ۳۰۸ ، عملکرد