تدوین و اعتباریابی مقیاس سنجش رفتار اطلاعاتی در بحران

هدف: هدف پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی پرسشنامه رفتار اطلاعاتی در بحران در جامعه ایرانی با تاکید بر بحران های عمومی است.روش شناسی: این مطالعه یک پژوهش کمی بوده که با رویکرد طراحی ابزار انجام شده است. در این پژوهش به منظور بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه، از نمونه در دسترس ۴۱۳ نفری از شهروندان اهوازی استفاده شده است. همچنین از روش های ساخت پرسشنامه همچون روایی ظاهری، محتوایی و تحلیل عاملی تاییدی برای بررسی روایی سازه استفاده شد. به منظور بررسی همسانی درونی نیز آلفای کرونباخ به کار رفت.نتایج: شاخص نمره تاثیر برای روایی ظاهری همه گویه ها مقدار قابل قبول بیش از ۵/۱ را در برداشت و برای شاخص روایی محتوایی، مقیاس مقدار مطلوب ۹۲/۰ بدست آمد. در بارگزاری عاملی نیز همه عامل ها با میزان تبیین مناسبی در تحلیل عاملی، تایید شدند و آلفای کرونباخ برای همه عامل ها مقادیر قابل قبول ۷/۰ تا ۹/۰ بود.نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر چهار عامل اصلی اطلاع یابی، اشتراک گذاری اطلاعات، اعتبار رسانه و جهت گیری نسبت به اطلاعات بحران در رفتار اطلاعاتی در بحران است. مقیاس طراحی شده به منظور بررسی رفتار اطلاعاتی جامعه ایرانی در مواقع بحران های عمومی، مناسب ارزیابی شده و استفاده از آن برای سنجش رفتار اطلاعاتی در هنگام بحران عمومی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

رفتار اطلاعاتی ، اطلاع یابی ، بحران ، اشتراک گذاری اطلاعات ، اعتبار رسانه