نقوش فرش ملهم از اشعار نظامی گنجوی

هنر ایران در مغرب زمین به مدت چند قرن بیش از هرچیز به فرش ایرانی نامبردار و شناسا بوده است . قالی های ایران در تجملات زندگی درباری سهم بسزا داشت و به همین ملاحظه در چشم فرستادگان و جهانگردان خارجی از جاذبه فراوان برخورداربود، و از سده پانزدهم مسیحی به بعد همواره از آن سخن میگفتند، و اغلب نیز با ستایش بسیار؛ بن مایه ی این دستبافته ها استوار بر سنت های کهن است و در تار و پود آن ها آرمان هایی عجین گشته که از دیرباز در زبان و ادبیات و والاترین میراث های معنوی این نژاد حرمت داشته و پاسداری شده است . این آثار دستاورد چیره دستی استادانی است که صنعتگر ایرانی از دیرباز بدان سرافراز بوده است ، و عرصه ی نامحدودی از برای بروز نبوغ ایرانی در آفرینش نقش و نگارهای ناب و تابناک و آهنگین پدیدار می کنند، آکنده از ایهام و سرشار از راز و رمز، به رغم پیچیدگی ترکیب بندی و یا حدت جاذبه ی شاعرانه ، این نقوش را وضوح و طراوت خیال به همان مایه است که در دل و جان ایرانی عجین گشته است .هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی نقوش فرش با الهام از مینیاتورهای مکتب تبریز بود، در واقع سوال اصلی پژوهش بررسی طرح و نقش فرش های منطقه آذربایجان، ملهم از اشعار نظامی گنجوی و مینیاتورهای مکتب تبریز می باشد که به روشی توصیفی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای صوررت پذیرفت . نتایج نشان داد ادبیات و نگارگری با یکدیگر پیوندی دیرینه دارند و هنرمندان مکتب تبریز سعی نموده اند تا با بهره گیری از موضوعات ادبی ، آثار فاخر و ارزنده ای در زمینه فرش پدید آورند.

کلیدواژه ها:

نگارگری ، نقوش فرش ، مکتب تبریز