بررسی تاثیر تغییرات زاویه گودبرداری و ماکزیمم شتاب زلزله در گودبرداری های عمیق تثبیت شده به روش انکراژ

یکی از پرکاربردترین روشهای گودبرداری عمیق و پایدارسازی شیب ها که اساس آن افزایش تنش های مقاوم گوهی گسیختگی خاک است ، روش میل مهار (انکراژ) می باشد .در این روش، همانند روش میخکوبی از یک المان فولادی استرند یا آرماتور جهت افزایش مقاومت برشی سطح گسیختگی شیروانی استفاده می شودمعمولا بر روی گودهای مسلح شده با انکر تحلیل دینامیکی انجام نمی شود و در صورتی هم که نیاز به بررسی اثر زلزله باشد، پایداری کلی گود با روشهای سادهای مانند روش شبه استاتیکی بررسی می شود. اما با توجه به لرزهخیز بودن کشور ایران، احتمال قرارگیری این نوع سازه ها تحت بارگذاری های دینامیکی زلزله وجود خواهد داشت . در این پژوهش سعی شده است که بامطالعه مرحله ای ، تاثیر شیب گودبرداری و حداکثر شتاب زلزله (PGA) بر پایداری و شرایط بهرهبرداری گودبرداری انکراژ شده مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد. مدل سازی پژوهش حاضر توسط نرم افزار المان محدود Plaxis ۲D انجام شد و مشاهده گردید که کاهش شیب گودبرداری باعث کاهش مقدار جابه جایی های ماکزیمم می گردد که دلیل آن حجم بیشتر خاک جلوی شیب با افزایش ارتفاع است . برای شتاب g ۸/۰در ارتفاع گود ۲۰ متری با کاهش شیب گود از ۹۰ درجه تا ۷۰ درجه ، اختلاف حداکثر تغییر مکان حدودا ۲۱ سانتی متر کاهش پیدا می کند. اما به ازای شتاب g۲/۰ این مقدارحدودا ۳ سانتی متر است که نشاندهنده تاثیر بیشتر شیب دار کردن در شبابهای بالاست .

کلیدواژه ها:

انکراژ ، مدل الاستوپلاستیک ، تاثیر زاویه گودبرداری ، حداکثر شتاب افقی زلزله ، تحلیل لرزه ای