مقایسه انعطاف پذیری شناختی و باورهای فراشناختی در بین افراد دوزبانه و تک زبانه ترکی آذری و فارسی زبان

پژوهش های قبلی نشان داده اند که دو یا چندزبانگی می تواند بر بهبود یا افت کارکردهای شناختی کودکان نقش داشته باشد. پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخ این پرسش است که آیا این یافته های پیشین قابل تعمیم به جامعه دوزبانه های بزرگ سال آذری-فارسی زبان نیز هست؟ به عبارت دیگر، آیا دوزبانگی بر انعطاف پذیری شناختی، بازداری و همچنین باورهای فراشناختی افراد بزرگسال نیز تاثیر دارد؟ بدین منظور ۶۰ آزمودنی (۳۰ دوزبانه و ۳۰ تک زبانه، ۳۰ مرد و ۳۰ زن) از بین انشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه شهید مدنی آذربایجان به روش نمونه گیری در دسترس در گستره سنی ۱۸ تا ۲۷ سال انتخاب شدند. برای انجام مطالعه حاضر از آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین (WCST) برای سنجش انعطاف پذیری شناختی و از پرسش نامه ۳۰-MCQ برای سنجش باورهای فراشناختی استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر با استفاده از آزمون تی مستقل نشان داد که انعطاف پذیری شناختی در افراد دوزبانه به طور معناداری بالاتر از تک زبانه ها است (۰۰۴/۰P = ). اما در خرده مقیاس های باورهای فراشناختی، تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) تفاوت معناداری را نشان نداد (۴۳/۰P =). نتایج به دست آمده نشان می دهد که دوزبانگی می تواند در افزایش انعطاف پذیری شناختی نقش مهمی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

bilingualism ، Cognitive Flexibility ، Metacognitive Beliefs ، Inhibition ، Azeri Turkish ، Persian