تاثیر عوامل کالبدی فضای باز مجتمع های مسکونی بر آسایش حرارتی ساکنان

امروزه عدم وجود حیاط خصوصی در مجتمع های مسکونی موجب استفاده بیشتر ساکنان از فضاهای باز شدهاست . در این راستا توجه به آسایش حرارتی ، جهت ارتقا کیفیت فضاها و جلب رضایت کاربران ضرورت یافته است . از این روی هدف پژوهش حاضر تبیین معیارهای طراحی موثر بر آسایش حرارتی در فضاهای باز مجتمع های مسکونی می باشد که براساس مطالعه پژوهش های گذشته و منابع کتابخانه ای انجام شده است . یافته ها نشاندهنده وجود رابطه ایی بین خرده اقلیم و طراحی معماری می باشد که یکی از عوامل موثر بر بهبود شرایط محیط ، سرعت و جهت باد است که باتوجه به بعضی از مولفه های طراحی ساختمان از جمله ، جانمایی بلوکها، ارتفاع بناها، جهت گیری ساختمان، هندسه ساختمان و تناسبات فضای باز می توانند بر بهبود شرایط آسایش حرارتی فضای باز مجتمع های مسکونی تاثیرگذار باشند.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، فضاهای باز مجتمع مسکونی ، جریان باد ، طراحی اقلیمی