بررسی رابطه بین یادگیری و نظام آموزشی کارآفرین و تاثیر آن بر عملکرد سازمانی (مطالعه موردی:شرکت های دانش بنیان در شهر بندرعباس)

هدف از این مقاله توسعه یک درک بهتر از رابطه بین یادگیری و نظام آموزشی کارافرین و تاثیر ان بر عملکرد سازمانی در شرکتهای دانش بنیان در شهر بندرعباس می باشد این پژوهش از بعد هدف از نوع کاربردی بوده و از جهت روش و شیوه کار از نوعتوصیفی- همبستگی می ­باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان شرکتهای دانش بنیان بوده که از بین آنها ۳۰۴ نفر به روشنمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ ها پرسش نامه کارآفرینی سازمانی (کانتو، (۲۰۱۶؛ پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیفه (۲۰۰۱) و پرسشنامه عملکرد سازمانی «Achieve » هرسی و گلداسمیت می باشد و در طراحی آن مبادرت به استفاده از طیف لیکرت شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد و نتایج نشان داد که متغیرهای کارآفرینی سازمانی و جهت­ گیری کارآفرینی بر کارآفرینی استراتژیک موثر بودند و متغیر کارآفرینیاستراتژیک بر عملکرد سازمانی تاثیر مثبت داشت. از طرف دیگر تاثیر غیرمستقیم کارآفرینی سازمانی و جهت­ گیری کارآفرینی بر عملکرد سازمانی نیز مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، یادگیری سازمانی ، خلاقیت ، شرکت های دانش بنیان