مقایسه مشکلات مرتبط با نوبت کاری ۱۲ و ۲۴ ساعته در تکنسین های فوریت های پزشکی استان اردبیل

مقدمه: نوبت کاری، ازجمله عوامل موثر بر عملکرد کارکنان شاغل در حوزه مراقبت های بهداشتی است که اثرات مهمی بر سلامتی آنان می تواند داشته باشد. مطالعه حاضر، باهدف مقایسه مشکلات مرتبط با نوبت­کاری ۱۲ و ۲۴ ساعته در تکنسین­های فوریت­های پزشکی استان اردبیل انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی– تحلیلی بود که روی ۱۵۷ نفر از تکنسین های پایگاه های شهری اورژانس ۱۱۵ استان اردبیل که با روش سرشماری انتخاب شدند، در سال ۱۳۹۸ انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد نوبت کاری (SSW) بود. داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای دو مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بار کار جسمی و روحی تکنسین های فوریت های پزشکی شاغل در شیفت های ۱۲ ساعته نسبت به نوبت کاران ۲۴ ساعته بیشتر است. همچنین تمایل شیفت کاران ۱۲ ساعته نسبت به ادامه کار طبق قانون ارتقاء بهره وری به طور معناداری بیش از شیفت کاران ۲۴ ساعته شهری بود (۰۰۱/۰>P). تکنسین های شیفت های ۲۴ ساعته در مقایسه با کارکنان شیفت های ۱۲ ساعته از وقت بیشتری برای گذراندن امورات زندگی شخصی برخوردار بودند (۰۰۸/۰P=). احساس خستگی در طول روز، درد معده و ترش کردن و درد پشت و یا کمردرد، مسئله نسبتا شایعی در بین تمامی کارکنان فوریت های پزشکی بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بار کار جسمی و روحی در نوبت کاران ۱۲ ساعته بیش از ۲۴ساعته ها است، بنابراین توصیه می شود مدیران دقت نظر بیشتری در تدوین برنامه کاری تکنسین های فوریت پزشکی ازجمله کاهش ساعات کاری آن ها را در اولویت قرار دهند.

کلیدواژه ها:

Shift work ، emergency sites ، emergency medical technicians ، type of shift work ، نوبت کاری ، پایگاه های اورژانس ، تکنسین های فوریت های پزشکی ، نوع نظام شیفتی