بام،عنصری بومی و در خدمت معماری پایدار(نمونه موردی :روستاهای منطقه اورامانات)

نیاز به سرپناه به عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان،وی را بر آن داشته است که به منظور ساماندهی و پاسخ به این نیاز تلاش کند،از محیط اطراف خویش بهره ببرد و با آن سازگار شود. تداوم این تلاشها را شاید به تعبیری بتوان"معماری بومی "نامید؛ معماری که در عین استفاده از تهدید و فرصت های محیط طبیعی ،تاحدی بیانگر ساختارهای اجتماعی و فرهنگی یک محیط نیز هست ؛ به همین علت معماری روستایی را می توان نوعی معماری بومی در نظر گرفت . مقاله حاضر نیز بر آن است تا با بررسی روستاهای منطقه اورامانات به عنوان یک نمونه از معماری بومی در مناطق ایران در کنار مفهوم "معماری پایدار" به عنوان مفهومی نو، به فصل مشترکی میان این دو دست یابد. راهبرد پژوهش مورد نظر استدلال منطقی و روش جمع آوری اطلاعات نیز از طریق منابع مکتوب است . استفاده از راهبرد مذکور می تواند با برقراری نظم منطقی میان دادهها در هر بخش ،در نهایت این نتیجه را روشن کند که "بامها می توانند در معماری بومی اورامانات عنصری پایدار و درخدمت معماری پایدار تلقی شوند".

کلیدواژه ها:

بام ، معماری بومی ، معماری پایدار