ارتقای توان خروجی یک موتور دیزل سنگین تحت احتراق اشتعال تراکمی با واکنش پذیری کنترل شده با سوخت های گازوئیل و هیدروژن از محدوده بار میانی به محدوده بار بالا

هدف این مطالعه ارتقای توان خروجی یک موتور دیزل سنگین تحت احتراق اشتعال تراکمی با واکنش پذیری کنترل شده با سوخت دیزل و هیدروژن خالص از محدوده بار میانی آن به محدوده بار بالا می باشد. برای این منظور، یک موتور دیزل سنگین تک سیلندر با مشخصات کاسه پیستون وان حمام و نسبت تراکم ۱۴.۸۸:۱ در نظر گرفته شده است. به منظور غلبه بر چالش تولید اکسیدهای نیتروژن ناشی از افزایش دمای محفظه احتراق در زمان استفاده از هیدروژن خالص در موتور، استفاده از روش بازگردانی مجدد گازهای خروجی، افزودن نیتروژن به عنوان رقیق کننده مخلوط هوا-هیدروژن و آوانس زمان شروع پاشش سوخت دیزل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان می دهد که در موتور تحت بررسی، با افزایش سهم انرژی هیدروژن تا ۹۳ درصد، امکان افزایش توان خروجی تا فشار موثر متوسط اندیکاتوری ۱۶ بار (محدوده بار بالا) میسر می باشد.اگرچه، شروع احتراق با تاخیر طولانی اتفاق خواهد افتاد و فرآیند کلی احتراق به کورس انبساط موتور انتقال می یابد، با این حال، بدون ریسک وقوع ضربه دیزل، تلفات راندمان اندیکاتوری ناخالص موتور حدود ۵۰ درصد خواهد بود. این در حالی است که سطح EURO VI برای آلاینده های مونوکسید کربن، هیدروکربن نسوخته و اکسیدهای نیتروژن و سطح EPA ۲۰۰۷ برای آلاینده فرمالدئید قابل دستیابی است.

کلیدواژه ها:

احتراق اشتعال تراکمی با واکنش پذیری کنترل شده ، ارتقای توان خروجی ، موتور دیزل سنگین ، سوخت دیزل ، هیدروژن خالص