اثرپذیری دانشمندان مسلمان اهل سنت در حوزه کلام اسلامی از امام علی (علیه السلام)

اولین فردی که پس از قرآن کریم و رسول خدا(ص)، در ساحت علم کلام، سخن به میان آورده و مباحث کلامی را مطرح و بیان نموده و کلامش سرچشمه این علم گشته است، امیرالمومنین امام علی(علیه السلام) است. با بررسی دیدگاه های مختلف دانشمندان به ویژه دانشمندان اهل تسنن و بررسی تاریخی شرایط زمانی خلفای سه گانه از اعترافات اهل سنت و معتزله می توان به تایید این مدعا دست یافت. امامان معصوم (علیهم السلام)، از اولین شاگردان علوم الهی و کلامی امیرالمومنین (علیه السلام) به شمار می آیند و پس از آنها شاگردانشان یعنی دانشمندان و متکلمان مسلمان هستند. سوای اندیشمندان شیعه که در اثرپذیری آنها از امام(ع) تردیدی نیست، در این مقاله با بررسی آثار دانشمندان و متکلمان مسلمان از اهل سنت و معتزله و اشعریون، به اثرپذیری مستقیم یا غیرمستقیم آنان از آموزه های وحیانی امیرالمومنین امام علی (علیه-السلام) پرداخته شده است. با بررسی دیدگاه های متکلمان اهل سنت همچون جاحظ بصری، ابوالحسن اشعری، قاضی عبدالجبار، فخر رازی و غزالی این نتیجه حاصل می شود که آنان در دیدگاه های کلامی خود وام دار امیرالمومنین امام علی(علیه السلام) هستند.

کلیدواژه ها:

اثرپذیری ، کلام اسلامی ، امام علی(ع) ، دانشمندان مسلمان ، نهج البلاغه