بررسی نقش آموزگاران در ارتقای اعتماد به نفس فراگیران

برای آموزگاران مهم است که بدانند اعتماد به نفس دانش آموز شامل عناصر آکادمیک و غیر درسی است، و در حالی که اعتماد به نفس می تواند بر پیشرفت تاثیر بگذارد، همچنین مستعد ویژگی های زمینه ای و محیطی است و شکست در یادگیری، که شامل فرصتی برای تسلط بر محتوای برنامه درسی است و انتخاب معنادار و مشارکت در فعالیت های یادگیری را در بر می گیرد، باعث ارتقای خودباوری مثبت می شود. در نتیجه از توسعه اعتماد به نفس سالم حمایت می کند. بنابراین، حمایت و توسعه اعتماد به نفس با تمام آن چیزی که برای افزایش شایستگی به کار می رود، سرنخ مهمی برای معلمانی است که به دنبال بهبود اعتماد به نفس دانش آموز هستند. علاوه بر تاثیر دانش حوزه، اعتماد نیز تحت تاثیر باورهای فراگیران و خودآگاهی از قابلیت ها و استراتژی های کلی یادگیری قرار می گیرد. برای اینکه آموزگاران اعتماد به نفس دانش آموز را قادر سازند، خودشان باید مایل باشند که فراگیران را در بحث سازنده پیرامون دقت قضاوت های خود فراگیران مشارکت دهند. آموزگاران تلاش می کنند تا حد ممکن تفاوت کمتری بین قضاوت فراگیران در مورد اطمینان و دقت عینی عملکرد دانش آموز داشته باشند.هدف از مقاله پیش رو بررسی مقوله اعتماد به نفس میان فراگیران و نقش آموزگاران در این موضوع است.روش پژوهش از نوع توصیفی بوده و از منابع کتابخانه ای نیز بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، فراشناخت ، روانشناسی ، پیشرفت تحصیلی ، فراگیران