کاربرد روش تاکسونومی عددی در اولویت بندی اثرات اجتماعی –اقتصادی بیابانی شدن (منطقه مورد مطالعه: منطقه نصرآباد؛ شهرستان آران و بیدگل)

بیابان زایی و تخریب سرزمین چرخه ای معیوب از معضلات زیست محیطی را ایجاد کرده و باعث تشدید روند تخریب شده است. چالش های اقتصادی- اجتماعی و بحران های سیاسی، بخشی از تبعات تخریب سرزمین محسوب می شود، که در نهایت می تواند افزایش خطر آسیب پذیری جوامع تحت تاثیر را درپی داشته باشد. برای تقویت تاب آوری جوامع محلی در مقابله با هر گونه بلایای طبیعی ضرورت دارد تا اثرات این پدیده ها شناسایی شده و بر اساس اولویت بندی این اثرات نسبت به حل هریک از آنها اقدام کرد. از این رو، هدف این تحقیق بررسی و اولویت بندی اثرات اجتماعی– اقتصادی با شدت متوسط بیابانی شدن در منطقه نصرآباد از دیدگاه جوامع محلی و جلب مشارکت روستاییان در راستای بیابان زدایی می باشد. در این تحقیق از روش تاکسونومی عددی برای اولویت بندی اثرات اجتماعی- اقتصادی بیابانی شدن استفاده شده است. با استفاده از رابطه کوکران و با توجه به جمعیت منطقه مورد مطالعه (۵۵۷۹ نفر) ۸۰ نمونه برای تحقیق تدوین و جمع آوری شد. در این تحقیق با توجه به وضعیت متوسط فرسایش بادی در منطقه مورد مطالعه، شیوع گردوغبار و مشکلات زیست محیطی رتبه اول را از نگاه جوامع محلی به خود اختصاص داده است. مردمان ساکن منطقه بیش از هر کس دیگری راه های تعامل با این اکوسیستم شکننده را در طول زمان تجربه کرده و دریافته اند. از این رو، این شیوه های تعامل باید به عنوان کلید حل چالش های بیابان زایی محسوب شوند که این بهترین و شاید آخرین فرصت برای مقابله همه جانبه با بیابان زایی باشد.

کلیدواژه ها:

اثرات اقتصادی-اجتماعی ، بیابانی شدن ، تاکسونومی عددی ، جامعه محلی ، منطقه نصرآباد