تاثیر فعالیت ورزشی بارداری بر عوامل اثرگذار چاقی بچه رت های ماده نژاد اسپراگداولی

موضوع و هدف: ورزش منظم به عنوان کمک کننده جهت پیشگیری و درمان چاقی عمل می کند . دورانجنینی و نوزادی، نقش مهمی در رشد جسم و روان هر فرد ایفا می کند. اینجاست که توجه به موضوع اپیژنتیک حائزاهمیت است. اپی ژنتیک یک سلسله تغییراتی در بیان ژن تعریف میشود که مستقل از تغییر درساختار DNA یا جهش در آن میباشد. انجام برنامه های تمرینی هوازی طی دوران بارداری اثرات مثبتی برویژگی های مختلف مرتبط با سلامت فرزندان ایجاد می نماید. هدف این پژوهش بررسی تاثیر فعالیت , ورزشیبارداری بر عوامل اثرگذار چاقی بچه رت های بالغ بود. روش کار: در این پژوهش، از نوع تجربی با طرحپس آزمون با گروه کنترل ۲۰ سر موش صحرایی ماده با میانگین سنی ۸ هفته ای به صورت تصادفی به دوگروه تمرینی (T)؛(۸/۹±۲۲۱ گرم) و کنترل (C)؛ (۱۲/۸±۲۲۳ گرم) تقسیم شدند. فعالیت ورزشی بارداری بلافاصله بعد از مشاهده پلاک واژنی به مدت ۲۱ روز و ۵ جلسه در هفته با شدت متوسط روی نوارگردان انجام شد، و ۲روز قبل از زایمان خاتمه یافت. مقایسه میزان هورمون لپتین در دو گروه کنترل و تمرین با استفاده از آزمون tمستقل در ۸ هفتگی موش ها در سطح معنی داری P≤۰/۰۵ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میزان هورمونلپتین (p=۰/۰۰۲) در بچه رت هایی که مادران آنها در زمان بارداری تمرین کرده بودند بطور معنی داری کمتراز گروه کنترل بود. مقدار غذای مصرفی مادران تمرین کرده در ابتدای پروتکل بیشتر از کنترل، ولی در انتهاکمتر از گروه کنترل بود، وزن غذای مصرفی مادر در هفته های آخر بارداری در گروه تمرینی کمتر از گروهکنترل بود و وزن بچه رت ها در گروه تمرینی کمتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد فعالیتورزشی در دوران بارداری میتواند اثرات مثبتی بر کنترل وزن و جلوگیری از چاقی در فرزندان بالغ داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت ورزشیبارداری ، اپی ژنتیک ، چاقی