بررسی شاخص های پایداری اقتصادی در معماری مراکز دانشگاهی (نمونه موردی : طرح توسعه دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی )

در طراحی فضاهای دانشگاهی به مبحث پایداری اقتصادی کمتر توجه شده است . امروزه از این امر تنها در دانشگاههای علوم پزشکی بهره وری شده است . پرداختن به مسائل اقتصادی در فضاهای آموزشی میتواند فضایی پایدار از جهات مختلف را برای آموزش متخصصان فراهم آورد. این تحقیق به دنبال بررسی شاخصه های پایداری اقتصادی در معماری فضاهای دانشگاهی می باشد. شناخت مولفه هایی که میتواند بیشترین سهم را در رسیدن به پایداری اقتصادی مراکز آموزش عالی داشته باشد. در گام نخست ، از روش توصیفی _تحلیلی به منظور شناخت هریک از مولفه ها پرداخته شده و در ادامه این شاخص ها در نمونه دانشگاههای مرتبط با موضوع بررسی می گردد. نتایج این بررسی نشان می دهد: شاخص های پایداری اقتصادی که می تواند در طراحی فضای دانشگاهی استفاده شود شامل ؛ به کارگیری استراتژی های بهرهوری انرژی ، استفاده از مصالح بوم آورد، الگو پذیری از معماری سنتی ، ایجاد فضاهایی برای افزایش اشتغالزایی ، طراحی فضاهایی در دانشگاه که باعث افزایش کارایی دانشجویان پس از فارغ التحصیلی می شود و تاسیس بخش کارآفرینی در دانشگاهها می باشد. با بهره گیری از این مولفه ها در طراحی دانشگاه می توان به پایداری اقتصادی مجموعه و جلوگیری از تبدیل فضای دانشگاه به کارگاه ساختمانی در طول زمان دست یافت .

کلیدواژه ها:

معماری مراکز دانشگاهی ، معماری پایدار ، پایداری اقتصادی ، شاخص های پایداری اقتصادی .