راهکارهای طراحی مجتمع فرهنگی در شهر رشت با رویکرد زمینه گرایی و تاکید بر حفظ بافت

وجود ساختمانهای فرهنگی و مراکز جمعی در این برهه از زمان که در رفع نیازهای اجتماعی و ایجاد امنیت و کاهش آسیب های اجتماعی گامی مهم بر میدارد، برای همگان آشکار شده و با توجه به اینکه سیمای شهری ما دچار دوگانگی و اغتشاش است بنابراین توجه به رویکرد زمینه گرایی که می تواند در طراحی و ساخت بنا متناسب با معماری بومی هر منطقه و تداوم بصری در بافت های شهری نقش به سزایی داشته باشد. با توجه به اینکه زمینه گرایی پیام توجه به محیط کالبدی پیرامون اثر معماری است .با شناسایی مولفه های زمینه گرایی و بومی سازی آن و تطبیق آنها با معماری عصر حاضر، می توانیم به ایجاد تداوم بصری سازگار در بافت شهری دست یابیم .هدف از این پژوهش شناختن و دست یافتن به عوامل زمینه گرایی در معماری با تاکید بر بافت شهری و تبیین در طراحی یک مجتمع فرهنگی در رشت می باشد.این مقاله به روش تحلیلی - توصیفی صورت گرفته که دادههای بدست آمده با استفاده از گردآوری اسناد مکتوب و کتابخانه ای که به بررسی مولفه های کالبدی زمینه گرایی با تاکید بر بافت شهری در فرآیند طراحی ارائه می گردد. یافته ها نشان داد استفاده از مولفه های موثر بر بافت شهری استنتاج شده از یافته های تحقیق قابل تدوین است و هرکدام نقش بسزایی در حفظ بافت زمینه شهری ایفا می کنند. در نتیجه باعث کیفیت ساختمانها و همینطور خوانایی شهری در ایجاد خاطره ذهنی و حس تعلق به زمینه ی شهری مربوطه در دید استفاده کنندگان از فضا می شود.

کلیدواژه ها:

مجتمع فرهنگی ، زمینه گرایی ، بافت شهری ، شهر رشت .