برقراری عدالت در طراحی و بازسازی فضاهای آموزشی مدارس مناطق محروم نسبت به مناطق شهری

یکی از مسائل مهم آموزش و پرورش، موضوع عدالت آموزشی است که نبود فضای آموزشی مناسب و بازماندن از تحصیل در مناطق محروم و دسترسی به روند آموزش بهینه اهمیت آن را بیش از گذشته نمایان می کند . از جنبه کمی دسترسی کودکان و دانش آموزان به امکانات آموزشی بدون در نظر گرفتن تمایز و تبعیض از نظر جنس، نژاد، قومیت، فرهنگ و مذهب میتواند نمونه بارز عدالت آموزش ی باشد. از جنبه کیفی داشتن شرایط و فرصت های برابر یادگیری و یاددهی می تواند معنای واقعی عدالت آموزشی باشد. نباید شرایط مدرس های در یک منطقه دور دست فقیرنشین با شرایط مدرس های دیگر در مناطق شه ری تفاوت داشته باشد. در این پژوهشپیشینه تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای تدوین و تهیه گردید. برای آزمون فرضیات تحقیق، مطالعات میدانی و مصاحبههایی روی دو گروه انجام شد و نتایج نشان داد که از میان عوامل تامین کننده آسایش محیطی، به ترتیب اهمیت پنج عامل شامل: استفاده از نور طبیعی، کنترل دما، توجه به محل قرار گیری کلاسها در مدرسه، دید و منظر کلاس و مدرسه و کاهش آلودگیهای صوتی از مهمترین عوامل موثر بر بهبود کیفیت یادگیری در فضاهای آموزشی هستند .

کلیدواژه ها:

آسایش محیطی ، عدالت آموزشی ، کیفیت یادگیری ، فضاهای آموزشی