امکان سنجی جایگاه شهروندان در بازنگری قوانین اساسی مشروطه ایران، جمهوری اسلامی ایران و کنفدراسیون سوئیس

قانون اساسی به عنوان سند عام بیانگر ساختار قدرت و آزادی های شهروندان، به منظور ایجاد رابطه ای مسالمت آمیز میان قدرت زمامداران و آزادی فرمانبران در جامعه سیاسی تصویب می شود. با این حال قانون اساسی به عنوان مخلوق بشری با گذشت زمان و با توجه به برخی ضرورت های جامعه نیازمند برخی اصلاحات و بازنگری ها دراصول آن، به منظور تامین خواسته های ملت (نه قدرت) می باشد؛ چه بسا ممکن است عدم بازنگری به اعتراضات و یا انقلاب مردمی بیانجامد. با این همه با توجه به مبانی فکری حاکم بر نظام سیاسی دولت کشورها همواره نقش مشارکت شهروندان در امر بازنگری متفاوت است. به این منظور نگارندگان در این نوشته به مقایسه شیوه بازنگری در قانون اساسی مشروطه و جمهوری اسلامی ایران با قانون اساسی فدرال سوئیس می پردازند. تحقیق حاضر از طریق منابع کتابخانه ای و روش توصیفی تحلیلی به بیان شیوه بازنگری و نقش شهروندان در بازنگری قانون اساسی می پردازد.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی ، بازنگری ، شهروندان