اثر سطوح رطوبتی خاک بر سرعت آستانه ی فرسایش بادی کانون های گرد و غبارجنوب و جنوب شرق استان خوزستان-اهواز

رخداد فرسایش بادی و به تبع آن انتشار گرد و غبار یکی از جدی­ترین مخاطرات زیست­محیطی کشور بوده که در دهه­های اخیر، شدت و گسترش آن به روشنی رو به افزایش است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان اثر رطوبت سطحی خاک بر سرعت آستانه­ی فرسایش بادی در ۳ کانون فوق بحرانی گرد و غبار، واقع شده در پهنه­هایی از جنوب و جنوب­شرقی استان خوزستان انجام شد. برای این منظور ۱۱ نمونه­ی خاک از گستره­ی فوق برداشت شده و پس از آماده­سازی در سطوح رطویتی هواخشک، ۴، ۷ و ۹ درصد با استفاده از تونل باد و در قالب یک طرح کاملا تصادفی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج مقایسه­ی مقادیر میانگین­ سرعت آستانه فرسایش بادی با به­کارگیری روش دانکن و در سطح احتمالاتی ۵ درصد، اثر رطوبت را بر سرعت آستانه­ی فرسایش برای تمام نمونه­ها معنی­دار ارزیابی کرد. از دیگرسو، ارتباط­سنجی میان دو پارامتر رطوبت و سرعت آستانه فرسایش نشان دهنده­ی همبستگی این دو پارامتر بود به­گونه­ای که در همه­ی نمونه خاک­های مورد آزمون، با افزایش سطوح رطوبتی، سرعت آستانه­ی فرسایش بادی نیز افزایش داشت. یافته­ها همچنین میزان افزایش سرعت در سطوح مختلف رطوبت را متفاوت ارزیابی کرده و نشان داد که افزایش رطوبت از هواخشک تا ۴ درصد بیشترین تغییرات را در سرعت آستانه ایجاد نموده و می­تواند در مهار پدیده­­ فرسایش در این پهنه اثر قابل ملاحظه­ای داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Soil moisture ، Threshold velocity ، Wind tunnel ، . Khuzestan