بررسی تغییرات ترجیحات مصرف کنندگان برای گوشت قرمز و گوشت مرغ در ایران (کاربرد آزمون ناپارامتریک)

در این مطالعه تغییرات ترجیحات خانوارهای ایرانی در مورد گوشت قرمز و گوشت مرغ در دوره زمانی ۸۵-۱۳۵۳ مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا یک الگوی برنامه ریزی خطی در چارچوب الگوی پیشنهادی Sakong و Hayes (۱۹۹۲) تدوین و تغییر در ترجیحات به صورت مقادیر تغییر در مصرف سرانه برای این دو نوع گوشت در طول سال های مورد مطالعه اندازه گیری شده است. نتایج نشان داد که مقادیر مصرف سرانه برای برخی از سال ها در دوره مطالعه تغییراتی داشته است که قابل توجیه توسط تغیرات قیمت های نسبی نیست. اما از آنجا که تغییرات در ترجیحات نیز مداوم نیست نمی توان نتیجه گرفت که تغییرات دایمی در ترجیحات مصرف کنندگان ایرانی رخ داده باشد. بر اساس نتایج بدست آمده، تغییر در ترجیحات برای گوشت مرغ در تمام طول دوره مثبت، ولی برای گوشت قرمز هم مثبت و هم منفی بوده است. مقدار تجمعی تغییرات ذائقه برای گوشت مرغ و گوشت قرمز در کل دوره به ترتیب ۳/۳ و ۳/۵ کیلوگرم بوده است.