تحلیلی بر مسئولیت مدنی قهری کارفرما در نظام تامین اجتماعی ایران

با توجه به اوضاع اجتماعی در قرون اخیر و افزایش فعالیتهای صنعتی در جوامع، عده بیشماری از افراد جامعه با توجه به ضرورتها و نیازهای اساسی خود در کارگاه های بزرگ و کوچک مشغول به کار هستند. بدین ترتیب کارگران نیاز به ساز و کارها و قوانین حمایتی دارند تا با توجه به شرایط سخت محیط کار و زندگی آنان و شرایط برتر کارفرما، حمایت هایی از آنها صورت گیرد. وجود بیمه های کارگری و نیز حق تامین اجتماعی یکی از موارد حمایتی برای کارگران است. بدین صورت هنگامی که کارگری بر اساس تقصیر وفعل زیانبار دیگری، برای مثال به دلیل عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بهداشتی کارفرمای خود دچار ضرر و خسارتی شود، در این حالت با احراز شرایطی برای تحقق مسئولیت، کارفرما در قبال کارگر زیاندیده مسئولیت مدنی پیدا می کند. تحقیق حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با هدف روشن کردن مبانی مسئولیت مدنی قهری کارفرما در نظام تامین اجتماعی ایران پرداخته است. نتایج تحقیق بدین صورت است که تامین اجتماعی نیز از همان ابتدای روابط کارگر و کارفرما به دلیل سنتی بودن قواعد مسئولیت مدنی و مسائلی مانند دشواری اثبات تقصیر کارفرما و احراز رابطه سببیت، مقررات حمایتی را در مقابل حوادث ناشی از کار وضع کرده است. در این مورد که خسارت کارگر زیان دیده از طریق مسئولیت مدنی و نظام تامین اجتماعی قابل جبران است.

کلیدواژه ها:

کارفرما ، مسئولیت مدنی ، حوادث ناشی از کار ، تامین اجتماعی ، جبران خسارت